اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افسردگی

سابقه و هدف: رفتار درمانگری دیالکتیکی درمانی نوپاست که در مراکز علمی معتبر جهان بسیار مورد توجه و کاربرد برای فوریت ها و مداخله در بحران ها و درمان بیماران آشفته و اختلال های پیچیده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در درمان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با دو گروه آزمایشی (رفتار درمانی دیالکتیک) و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، مشتمل بر کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی با تشخیص اختلال افسردگی بودند. نمونه پژوهش شامل ۱۶ آزمودنی (دو گروه ۸ نفره) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش در سه مرحله پیش از شروع درمان، مهارت آموزی گروهی و پیگیری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه ی افسردگی بک بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تی برای نمونه های همبسته مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای رفتاردرمانی دیالکتیک در متغیر افسردگی تفاوت معنی دار وجود دارد (۰۰۱/۰p<). استنتاج: برنامه رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های هدف مراکز روان درمانی قرار گیرد و به کاهش افسردگی درمانجویان کمک نماید. مولف مسئول: نرگس زمانی- [e-mail] E-mail: ۱. ۲. ۳. ۴.

کلیدواژه ها:

Dialectical behavior therapy ، distress tolerance ، cognitive emotion regulation ، depression ، mental disorders ، رفتار درمانی دیالکتیکی ، تحمل پریشانی ، نظم بخشی هیجانی ، افسردگی ، اختلالات روانی