اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه چایل اوتی بر روی سیمای بیوشیمیایی و ارتشاح لکوسیتی لوزالمعده در دیابت تجربی خود ایمن در موش های C۵۷BL/۶
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-25-132_024
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: دیابت نوع۱ یک بیماری خودایمن می باشد. امروزه توجه عموم به استفاده ازترکیبات طبیعی جهت درمان دیابت افزایش یافته است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه چایل اوتی
(Cynodon dactylon) بر روی سیمای بیوشیمیایی و تغییرات هیستوپاتولوژیک پانکراس در دیابت تجربی خود ایمن در موش های C۵۷BL/۶ انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی پس از القای دیابت خود ایمن، موش ها به سه گروه درمانی(تعداد موش ها در هر گروه۱۰ عدد بود) تقسیم شده و به مدت دو هفته عصاره هیدروالکلی چایل اوتی (mg/kg۱۰۰،۲۰۰،۴۰۰) را (روزانه- خوراکی) دریافت کردند. چهارده روز پس از آخرین دوز تجویزی استرپتوزوتوسین، موش ها نخاعی شده و پانکراس آن ها برای ارزیابی های هیستوپاتولوژیک جمع آوری شدند. اندازه گیری قند خون ناشتا، کلسترول و تری گلیسیرید هم در هفتمین و چهاردهمین روز پس از آخرین دوز تجویزی استرپتوزوتوسین انجام شد. جهت مقایسه داده های ناپارامتری (Nonparametric) مرتبط با یافته های هیستوپاتولوژیک از آزمون Kruskal-Wallisاستفاده گردید. هم چنین به منظور مقایسه سایر داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و Tukey’s test استفاده شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از کاهش معنی دار قندخون ناشتا، کلسترول و تری گلیسیرید در سرم موش های گروه تیمار نسبت به گروه کنترل بود. به علاوه، شدت فیلتراسیون لکوسیتی در گروه هایی که عصاره هیدروالکلی چایل اوتی را دریافت کرده بودند، نسبت به گروه درمان نشده، کاهش یافته بود.
استنتاج: به نظر می رسد که عصاره هیدروالکلی چایل اوتی ممکن است اثر درمانی مقابله کننده با تخریب سلول های بتا و انسولیت در مدل موشی دیابت نوع ۱ را داشته باشد و ممکن است به عنوان یک استراتژی درمانی مفید در دیابت نوع ۱ انسانی مد نظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صمد زارع
Professor, Afagh Higher Education Institue, Urmia, Iran
سید میثم ابطحی فروشانی
Assistant Professor, Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
هادی اسمعیلی گورچین قلعه
PhD Student in Immunology, Faculty of Veterinary Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
بهمن منصوری مطلق
MSc in Immunology, Faculty of Veterinary Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :