مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR

سابقه و هدف: با وجودی که عوامل متعددی در برنامههای پیشگیری از پوسیدگی در کودکان وجود دارند، شاید هیچکدام از آنها به اندازه کاربرد مناسب فلوراید درکاهش پوسیدگی موثر نباشند. اثرات اصلی پیشگیری ازپوسیدگی فلوراید به وسیله تماس موضعی با مینا و از طریق اعمال اثر آنتیباکتریال آن صورت میگیرد. هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر مهاری ژل NAF و APF بر روی غلظت میکروارگانیسمهای پوسیدگی زا (استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل) با روش Quantitative Real-Time PCR میباشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی کلاسیک یک سو کور میباشد و در هر نمونه دو اندازهگیری (قبل و بعد از مداخله) صورت گرفت، به این صورت که ابتدا ۴۴ نمونه پلاک از کودکان مورد ارزیابی اولیه باکتریایی با روش Quantitative Real Time PCR قرار گرفت و تعداد باکتریهای لاکتوباسیل و استرپوکوک در هر نمونه به دست آمد. در مرحله دوم بهطور تصادفی برای۲۲ نفر، ژل APF (۲۳/۱ درصد فلوراید + ۹۸/۰ درصد اسیدفسفریک) با اسیدیته ۵/۳ با استفاده از اپلیکاتور در تمام سطوح دندان های موجود در دهان (شیری و دائمی) مالیده شد. همچنین، برای ۲۲ نفر باقیمانده از ژل ۲ درصد  NAFبا اسیدیته خنثی استفاده شد. بعد از انجام اعمال مربوط به تحقیق، اندازهگیریهای تعداد باکتریها، مجددا توسط تکنیک ریل تایم کمی صورت پذیرفت. سپس میزان تغییر میکرواگانیسمهای پوسیدگی زای پلاک، قبل و بعد از مداخله در دو گروه مقایسه شد. در این مطالعه از آزمون آماری Mann-Whitney استفاده شد. یافته ها: رشد میکروارگانسیمهای لاکتوباسیلوس و استرپتوکوک موتانس بعد از مصرف APF نسبت به NAF به طور معنیداری کاهش یافته است (۰۵/۰< p). استنتاج: از ژل APF با اطمینان بیشتری در پیشگیری از پوسیدگی دندانی در کودکان میتوان بهره جست.

کلیدواژه ها:

acidulated phosphate fluoride ، sodium fluoride ، Streptococcus mutans ، Lactobacillus ، quantitative Real Time PCR ، NAF ، APF ، استرپتوکوک موتانس ، لاکتوباسیل ، Time PCR Quantitative Real