ارایه مدل عامل بنیان جریان بیمار جهت افزایش کارایی اتاق عمل

هدف: عملکرد خوب و کارایی بالای اتاق عمل نقش مهمی در بهبود بیمارستان ها و کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران دارد. اتاق عمل مرکز مالی هر بیمارستان است و حداکثر کارایی آن، پیامدهای مهمی به همراه دارد. در همین راستا به دنبال تسریع روند جریان بیمار هستیم که باعث صرفه جویی در زمان و در نتیجه بهبود هزینه می شود.روش شناسی پژوهش: در این پژوهش از شبیه سازی عامل بنیان برای شبیه سازی فرآیند بیمار در اتاق عمل استفاده شد. پس از اعتبارسنجی، سناریوهای بهبود تعریف و بررسی شدند.یافته ها: سناریوی ترکیبی شامل تغییر زمان بندی فراخوان بیمار توسط جراح و کاهش زمان انتقال لوازم مصرفی و ست جراحی به اتاق عمل و زمان بیهوش کردن بیمار بیش ترین تاثیر مثبت را بر تمامی اقدامات داشته و طول اقامت بیمار را ۹.۶۹ دقیقه کاهش داده است و بعد از آن سناریوی تغییر زمان فراخوان بیمار توسط جراح با کاهش ۷.۳۱ دقیقه طول اقامت بیمار، جزو سناریوهای موثر بوده است.اصالت/ارزش افزوده علمی: در پژوهش حاضر دریافتیم که با کاهش طول اقامت بیمار می توانیم کارایی اتاق عمل را افزایش دهیم، زیرا زمان هدررفته اتاق عمل کاهش پیدا کرده و تعداد عمل های یک شیفت افزایش پیدا می کند و با انجام حتی یک عمل بیش تر در روز درآمد اتاق عمل به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد. کاهش طول اقامت بیمار باعث کاهش خستگی پرسنل و هم چنین کاهش هزینه های اتاق عمل (به دلیل عدم اضافه کاری کارکنان) نیز می شود.

کلیدواژه ها:

اتاق عمل ، جریان بیمار ، شبیه سازی عامل بنیان ، طول اقامت بیمار