بررسی ارتباط بین سلامت عمومی و کار عاطفی در پرستاران بیمارستان های دولتی و خصوصی

مقدمه: کار عاطفی به عنوان یکی از مولفه های مهم محیط های کاری شناخته می شود که در آن کارکنان بایستی از راهبردهای گوناگون برای مدیریت و کنترل احساسات در تعامل با ارباب رجوع استفاده کنند.یکی از مولفه های مهم اثرگذار بر کار عاطفی، سلامت عمومی کارکنان است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سلامت عمومی و کارعاطفی در بین پرستاران بیمارستان های دولتی و خصوصی کشور انجام شد. روش بررسی: داده های پژوهش از روش پیمایش و به صورت مقطعی جمع آوری شد. جامعه پژوهش ۴۸۰ نفر از پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی کل کشور بودند که به روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل یافتههای تحقیق، با استفاده از نرم افزار۲۲SPSS  و به کمک آزمون های آماری دومتغیره و چند متغیره انجام گردید. یافته ها: نتایج نشان داد متغیرهای مستقل تحقیق شامل بی خوابی، تحت فشار بودن، احساس ناراحتی و افسردگی، خوشحالی وخوش بینی تاثیرمعنی دار بر متغیر وابسته داشته اند که از این میان متغیراحساس ناراحتی و افسردگی با بتای (۱۷۸/۰) و سطح معناداری (۰۰۲/۰) بیشترین تاثیر را بر روی متغیر کارعاطفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای مستقل، ۱۷درصد از واریانس متغیروابسته را تبیین کرده اند.  نتیجه گیری: بهبود و ارتقاء سلامت عمومی پرستاران باعث افزایش مهارت آنها در کارعاطفی می شود که به آنها در شکل گیری روابط موفق انسانی و ایجاد روابط موثر درمانی با بیماران کمک شایانی می کند.در همین راستا پیشنهاد می شود تمهیدات لازم برای حفظ و ارتقای سلامت عمومی پرستاران از قبیل معاینات و مشاوره های منظم و برگزاری جلسات متعدد برای افزایش روحیه و انگیزه کاری و تقویت باورهای فکری و ارزشی، استفاده از برنامه های مفرح ورزشی، فرهنگی و مذهبی همراه با اعطای امتیازات ویژه مالی و غیرمالی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

General Health ، Emotional Regulation ، Nurses ، Emotional Labor ، کارعاطفی ، سلامت عمومی ، پرستاران ، مدیریت عواطف