بررسی میزان فرونشست زمین با استفاده از تکنیک تداخل سنجی راداری(D-InSAR) در دشت نهبندان- سهل آباد

فرونشست زمین، براثر فعالیت های طبیعی و انسانی رخ می دهد. یکی از علل اصلی فرونشست استفاده بیش ازحد از منابع آب زیرزمینی است. در محدوده موردمطالعه به دلیل قرارگیری در ناحیه خشک و کویری، بارندگی کم و نبود رودخانه های دائمی، بیشترین استفاده از منابع آب های زیرزمینی است، به طوری که در این محدوده شاهد تعداد زیادی حلقه چاه برای مصارف کشاورزی هستیم. انواع مختلفی از روش های بررسی تغییر شکل به طور گسترده برای اندازه گیری الگوی فرونشست زمین استفاده شده است این پژوهش متکی بر روش سنجش از دور راداری و مطالعه میدانی است. ابتدا با استفاده از روش سنجش از دور به بررسی و پردازش داده ها و تصاویر ماهواره ای پرداخته شد. برای بررسی نرخ و دامنه فرونشست، از تکنیک تداخل سنجی راداری در بازه زمانی خاص برای پردازش تصاویر راداری استفاده گردید. تصاویر مورد استفاده مربوط به ماهواره انویست ( Envisat ) سنجند ASAR در باند C در بازه زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ و زوج تصاویر ماهواره سنتینل (Sentinel۱) در باند C در بازه ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ است. نتایج حاصله از این فن نشان می دهد که بیشترین میزان فرونشست مربوط به محدوده ی زمین های کشاورزی در مرکز و شمال دشت، حدود ۱۳.۴ سانتی متر در بازه زمانی ۲۰۰۷ تا۲۰۱۰ است و همچنین در بازه ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ حدود ۱۳.۱ سانتی متر فرونشست را شاهد هستیم. این محدوده در بررسی جدید تصاویر ماهواره Sentinel۱ در بازه ی زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ نیز فرونشست ۵.۹ سانتی متر را تجربه کرده است که نشان دهنده تداوم فرونشست در این منطقه است. برای صحت سنجی نتایج از آمار مربوط به چاه های پیزومتر استفاده گردید و نتایج نشان دهنده افت سطح آب های زیرزمینی در محدوده موردمطالعه در بازه ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ است.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: تداخل سنجی راداری ، نهبندان ، فرونشست ، افت آب های زیرزمینی