بررسی امکان سنجی منابع تامین آب شهر مشهد مقدس براساس برآورد و مدیریت تقاضا

با توجه به محدویت منابع آب قابل دسترس در کشور و افزایش روز افزون تقاضا برای مصارف مختلف آب در کلیه جنبه های آن و در نتیجه رسیدن به مرز بحرانی استفاده از منابع تجدید پذیر ایجاب می کند که مدیریت تقاضا مبنای کنترل مصرف و مدیریت منابع آب قرار گیرد تا ضمن تامین امنیت آبی، قوانین مدون بر این مبنا جهت ایجاد تعادل بین مصرف و تامین آب ایجاد گردد. نسبت آب مصرفی به آب تجدیدپذیر در استان خراسان رضوی به طور متوسط ۱.۴ است یعنی ۴۰% بیشتر از منابع تجدیدپذیر آب در استان استفاده می شود. شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی، دومین شهر بزرگ کشور است که هم اکنون ۵/۲ میلیون نفر جمعیت ساکن داشته و پذیرای بیش از ۴۰ میلیون نفر زائر در سال می باشد. در سال ۱۴۲۰(افق طرح) جمعیت ساکن این شهر به ۹/۴ میلیون نفر رسیده و پذیرای بیش از ۸۰ میلیون نفر زائر در سال خواهد بود. در سال حدود ۲۲۵ میلیون متر مکعب کسری آب در حوزه تامین وجود دارد که باید از منابع آب زیرزمینی دشت ممنوعه مشهد تامین شود. با توجه به بحران های آتی و موقعیت خاص شهر مشهد به لحاظ مذهبی و لزوم تامین آب شرب این شهر، بررسی وضعیت تامین آب از مخازن شرب محاسبه روز پیک مصرف برای برنامه ریزی کلان در تامین آب شرب شهر، ارائه رهیافت هایی برای بهره برداری از منابع آب و تعیین پارامترهای تابع تقاضا از جمله اجزای موثر مدیریت مصرف پایدار شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

آب قابل دسترس ، منابع تجدیدپذیر ، سناریو تامین آب ، مشهد مقدس.