خودسازماندهی؛ ظهور بوم شناسی صنایع دستی بر عملکرد زیست محیطی و توسعه ی کارآفرینی

صنایع دستی سنتی اغلب برخلاف جریان پیشرفت های فنی، اقتصادی و اجتماعی تلقی می شود. با این حال، تحقیقات نوظهور در حال کشف مجدد ماهیت صنایع دستی و پتانسیل آن برای کمک به تولید و اقتصاد است. از آنجا که مواد اولیه بکار رفته در این محصولات، طبیعی و بازگشت پذیر هستند بنابرین مصداق بارزی از صنعت سبز نیزمحسوب می شوند. این پژوهش به شیوه مروری و تحلیلی به دنبال بررسی و کاربرد صنایع دستی بربهره وری زیست محیطی به عنوان فرصتی برای کارآفرینی براساس مدل خودسازماندهی می پردازد. در پژوهش حاضر ضمن جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و استفاده از سایت های اینترنتی به و کمک اسناد، کتب، مقالات، مجلات و پایگاه های اطلاعاتی تدوین شده است تلاش دارد با تا توجه به مفاهیم صنایع دستی، خودسازماندهی، خودتولیدی،... همچنین کاربرد این مفاهیم را مورد بررسی قرار دهد. بر اساس ادبیات این صنعت، از چهار بعد خودسازماندهی در عوامل اصلی مدل کارآفرینی در این مقاله که شامل: نظام اقتصادی: بازار، نهادها و قوانین(فرهنگ، جامعه، محیط)، عملکرد اقتصادی؛ (بنگاه محصول)، فناوری: (فناوری سازگار با محیط زیست) و کارآفرینان: ( صنعتگری و پیشه ورزی) است، به بحث و بررسی می پردازیم

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، صنایع دستی ، خودسازمان دهی ، کارآفرینی