بررسی کارایی برخی از علف کش های رایج مزارع نخود در دهستان ماهیدشت

علف کش ها از جمله نهاده های ضروری برای کشاورزی بوده و بخش قابل توجهی از تولید محصولات کشاورزی در جهان امروز مرهون کاربرد علف کش ها می باشد. کنترل شیمیایی رایج ترین روش مدیریت علف های هرز در اغلب اکوسیستم های کشاورزی است و دانش کافی در زمینه علف کش های کارآمد، تجهیزات و شرایط محیطی مناسب مورد نیاز می باشد. این مطالعه نیز به منظور بررسی کارایی استفاده از سموم علفکش ترفلان (۵/۲ لیتر در هکتار) پرول (۲ لیتر در هکتار) بازاگران (۲ لیتر در هکتار) لنتاگران (۲ لیتر در هکتار) چلنج (۱ لیتر در هکتار) آفالون (۲ لیتر در هکتار) سکلت سوپر (۵/۱ لیتر در هکتار) فوکوس+دش (۲ لیتر در هکتار) در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در ۳ تکرار در گیاه نخود در دهستان ماهیدشت کرمانشاه اجرا شد. برای اجرای آزمایش هر کدام از سموم مورد نظر با شرایط کاملا کنترل شده و در حالت ثبات عوامل جوی، در کرت های تعیین شده به وسیله سمپاش کوله پشتی مورد استفاده قرار گرفتند. کارایی علف کش های مصرفی بر اساس تعداد گونه علف های هرز باقیمانده مانده در کرت ها و فراوانی هریک از آنها در مزرعه و درصد گیاه سورزی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاهش سطح علف هرز برای علفکش لنتاگران ۸۹ درصد کاهش فراوانی علف هرزهای نسبت به شاهد را موجب شد. برای علفکش چلنج ۷۴ درصد کاهش علف هرز نسبت به تیمار شاهد را به همراه داشت. همچنین بیشترین عملکرد دانه نخود در تیمار پیش کاشتی پرول، فوکوس+دش و لنتاگران مشاهده شد. همچنین بررسی اثرات گیاه سوزی سموم یکی دیگر از صفات مورد بررسی بود که استفاده از سم بازاگران بیشترین گیاه سوزی را در بین علف کش های مورد استفاده به همراه داشت.

کلیدواژه ها:

گیاه سوزی ، فراوانی گونه ها ، ترفلان ، لنتاگران ، بازاگران