Investigating the effects of RAW۲۶۴.۷ macrophages treated with melatonin on the erythroleukemia cell line K۵۶۲
محل انتشار: مجله علوم پیشرفته زیست پزشکی، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JABS-8-4_003
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: ماکروفاژها تحت تاثیر ریز محیط، عملکردهای متنوع و به تبع آن فنوتیپهای گوناگونی را نشان میدهند. از طرفی ملاتونین به لطف عملکردهای چندگانه میتواند سبب توسعه سرطان و یا محدودیت رشد سرطان در هماهنگی با دیگر فاکتورها شود. بااین حال، هیچ اطلاعاتی در مورد نقش ملاتونین در شکل دادن به ماکروفاژها در محیط تومور وجود ندارد. هدف این مطالعه تعیین اثر سلولهای ماکروفاژ تیمار شده با ملاتونین بر روی سلولهای سرطانی رده K۵۶۲. است.
مواد و روشها: برای این منظور سلولهای RAW۲۶۴.۷ در پلیت ۲۴ خانه با تراکم سلولی ۱۰۴× ۶ برای ۲۴ ساعت کشت داده شدند. سلولها با غلظتهای صفر، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میکرومولار ملاتونین به مدت ۲۴ ساعت تیمار شدند. سپس سلولهای K۵۶۲ با نسبت ۱: ۱۰ به سلولهای RAW۲۶۴.۷ تحت تیمار اضافه شدند. قدرت زندهمانی سلولهای K۵۶۲ با روش MTT و NR تعیین شد و میزان آپوپتوز و نکروز در این سلول ها به وسیله ی رنگ آمیزی با آکریدین اورنج و اتیدیوم برماید ارزیابی گردید. همچنین میزان MPO و NO در سلولهای RAW۲۶۴.۷ تیمار شده با ملاتونین موردسنجش قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون کراسکال والیس و من ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفتند (۰۵/۰P<).
نتایج: میزان رشد و زندهمانی سلولهای K۵۶۲ در مجاورت سلولهای RAW۲۶۴.۷ تحت تیمار با ملاتونین در غلظتهای ۵۰ و ۷۵ میکرومولار افزایش یافت. هرچند در غلظتهای بالاتر این روند تغییر یافت. میزان MPO و NO نیز با افزایش غلظت ملاتونین کاهش یافت.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از افزایش قابل توجه میزان زنده مانی و سایر قابلیتهای حیاتی سلولهای K۵۶۲ در مجاورت سلولهای RAW۲۶۴.۷ تحت تیمار با غلظتهای پایین ملاتونین است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه آهنجان
Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
سیدمیثم ابطحی فروشانی
Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
ناهیده افضل آهنگران
Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :