تحلیل روند تغییرات شاخص های تراکم و سرانه فضای مسکونی

تراکم و سرانه از مباحث کلیدی در مطالعات شهری هستند. به طور معمول این اصطلاحات در حوزه برنامه ریزی شهری و مسکن با شاخص های خاصی سنجیده می شوند. این شاخص ها در ترسیم وضعیت کالبدی و اجتماعی شهر اهمیت بسیاری دارند و پایش تغییرات آن ها به کارشناسان و مدیران شهری، به منظور آگاهی از روند تحولات شهر یاری می رساند. از این رو در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با استفاده از داده های آماری موجود، روند تغییرات شاخص های تراکم و سرانه فضای مسکونی شهر تهران - شامل تراکم ناخالص مسکونی، تراکم خالص مسکونی، تراکم ساختمانی، سرانه زیربنای مسکونی، و متوسط زیربنای واحدهای مسکونی-  در بازه زمانی  ۱۳۹۰- ۱۳۷۵معین شود و با استفاده از فنون آماری، چگونگی توزیع آن ها در سطح مناطق و حوزه های شهر تهران و همچنین چگونگی تغییرات در همگنی توزیع شاخص ها میان مناطق مختلف شهر ارزیابی شود. یافته های تحقیق نشان می دهند که اولا مقادیر همه شاخص های برشمرده شده در فوق، در طول دوره بررسی در شهر تهران و اغلب مناطق آن سیر افزایشی داشته است و ثانیا با وجود متوازن تر شدن پراکنش جمعیت- و به تبع آن، تراکم های خالص و ناخالص مسکونی- در سطح شهر، توزیع فضای مسکونی داخلی (شاخص های سرانه زیربنا و متوسط زیربنای واحدها) شهر تهران با افزایش نابرابری در میان مناطق مواجه شده است.

کلیدواژه ها:

شاخص ، تراکم ، سرانه فضایی مسکونی ، شهر تهران