تاملی بر مفهوم «منافع عدالت» در وضعیت افغانستان

اصطلاح «منافع عدالت» که در قسمت «ج» بندهای ۱ و ۲ ماده ۵۳ اساسنامه رم بهکار رفته است، از جمله مناقشهبرانگیزترین ابهامات اساسنامه رم است که به عقیده برخی باید بهصورت موسع تفسیر شود و حوزههایی مثل منافع صلح و عفو و غیره را در بربگیرد و در مقابل، برخی نیز معتقد به تفسیر محدود و تنها در قالب معیارهای مندرج در ماده ۵۳ هستند. با توجه به اینکه شدت جرائم ارتکابی در افغانستان توسط طرفین درگیر دارای ماهیت بالا و در مقیاس وسیعی است که آثار کوتاه و بلندمدتی بر قربانیان داشته است، دادستان دیوان بینالمللی کیفری درخواست شروع تحقیقات را در خصوص جرائم ارتکابی در افغانستان کرد، اما شعبه مقدماتی با استناد به منافع عدالت این درخواست را رد کرد. متعاقبا شعبه تجدیدنظر با رد استدلالات شعبه مقدماتی، مجوز شروع تحقیقات را به دادستان اعطا نکرد. در این نوشتار بر آنیم که ضمن تعریف و توصیف مختصر منافع عدالت مندرج در ماده ۵۳ اساسنامه رم، وضعیت افغانستان را با توجه به معیارهای قسمت «ج» بندهای ۱ و ۲ ماده ۵۳ و همچنین معیارهای مدنظر شعبه مقدماتی تحلیل و بررسی کنیم.

کلیدواژه ها:

دادستان ، دیوان بینالمللی کیفری ، شعبه مقدماتی ، منافع عدالت ، وضعیت افغانستان