بررسی بیوچار بر عملکرد گوجه فرنگی گلخانه ای تحت تنش کم آبی

گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Miller) گیاهی است علفی و یک ساله از تیره بادمجانیان(Solanaceae) درزمین های با شرایط مساعد تا عمق ۲ متر تولید ریشه می کند. پس از انتقال نشا به زمین شروع به تکثیر ریشه های فرعی می-نماید که هفتاد درصد ریشه های فرعی در عملق ۲۵ سانتی متری قرار می گیرند. بیوچار به زبان ساده، محصولی غنی از کربن است که با حرارت دادن به توده های زیستی همچون چوب، مدفوع حیوانی یا برگ گیاهان در یک کانتینر بسته و بدون هوا یا با هوای کم به دست میآید. به زبان فنی تر، بیوچار محصولی است که با تجزیه حرارتی ماده ارگانیک تحت اکسیژن محدود(۲O) و در دماهای به نسبت پایین(کمتر از ۷۰۰ درجه سانتیگراد) به دست میآید که به این فرآیند پیرولیز می گویند. این فرآیند اغلب شبیه به تولید ذغال است که یکی از قدیمی ترین فناوری های صنعتی توسعه یافته توسط انسان به شمار میرود و حتی ممکن است قدیمی ترین فرآیند تولید ذغال باشد. از نتایج آزمایش مشخص گردید تنش کم آبی باعث کاهش طول ساقه، عملکرد کل میوه و همچنین کارایی مصرف آب می شود مضاف بر این با اعمال تنش کم آبی روی گیاه گوجه فرنگی، میزان ماده خشک برگ افزایش یافت. اثر متقابل تنش کم آبی و بیوچار نشان داد بیوچار می تواند در حفظ طول ساقه گیاه گوجه فرنگی تحت شرایط تنش کم آبی موثر بوده و به علت خاصیت نگهداری آب در خاک ، تا حدی جلوی اثرات نامطلوب تنش بر ارتفاع گیاه را بگیرد. در این پژوهش بیشترین ارتفاع گیاه در سطح ۱۰۰ درصد نیاز آبی بدست آمد.

کلیدواژه ها:

تنش آبی ، بیوچار ، گوجه فرنگی ، آبیاری.