بررسی آزمایشگاهی تاثیر چاه تزریق بر هجوم آب دریا در آبخوان ساحلی

با بالارفتن کیفیت زندگی جوامع، افزایش جمعیت و حائز اهمیت بودن نقاط ساحلی از منظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این مناطق پیشرفت چشمگیری داشتهاند و نیاز به آب مصرفی شیرین در این نواحی بالا رفته است که با برداشت بی رویه آب شیرین از سفرههای آب زیرزمینی باعث عدم تعادل طبیعی آبخوانهای ساحلی شده است. به طوری که گرادیان هیدرولیکی به صورت معکوس عمل کرده و آب شور به درون آبخوان نفوذ می کند. یکی از شیوه های پرکاربرد جهت جلوگیری از نفوذ آب شور به درون آبخوان های ساحلی استفاده از چاه تزریق آب شیرین است. پژوهش حاضر به بررسی عملکرد آزمایشگاهی چاه تزریق در جلوگیری از هجوم آب شور درون آبخوان می پردازد. نتایج آزمایشگاهی حاکی از آن است که چاه تزریق در فاصله ۴۰ سانتی متری از مرز آب شور و عمق ۹۳% از لبه فلوم آزمایشگاهی قرار گیرد، برای دبی های تزریق ۰۶۵/۰، ۱۳/۰ و ۲/۰ لیتر بر دقیقه به ترتیب ۰۹/۳۴ %، ۸۵/۴۷ % و ۹/۷۷ % بر کاهش طول پنجه گوه آب شور موثر میباشد.

کلیدواژه ها:

هجوم آب شور ، آبخوان های ساحلی ، چاه تغذیه ، مدل سازی آزمایشگاهی ، کنترل آب.