اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شدت علائم و کیفیت زندگی سربازان مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر

زمینه و هدف: نشانگان روده تحریک پذیر ازجمله شایع ترین و پرهزینه ترین اختلالات بالینی به شمار می آید، و بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شدت علائم و کیفیت زندگی سربازان مبتلا به نشانگان روده تحریک­پذیر بود. روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. نمونه آماری پژوهش، ۳۰ سرباز مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر بوده که در سال ۹۶ به پزشکان پایگاه نظامی شهید بابایی اصفهان مراجعه کرده بودند و ملاک های تشخیصی Rome-III را داشتند انتخاب و پس از رضایت گرفتن از آنها، وارد پژوهش شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره ازمایش و کنترل گمارده شده و پرسشنامه های دموگرافیک، فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک پذیر و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر (IBS-QOL-۳۴) را تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش درمان ۸ جلسه ای مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه کنترل هیچ درمان روان شناختی دریافت نکردند. در آخر پرسشنامه های مذکور مجددا به عنوان پس آزمون بین هر دو گروه توزیع شد و داده های به دست آمده با برنامه SPSS نسخه ۱۸ و آزمون تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: سربازان در دو گروه از نظر فلان همسان بودند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بطور معنی داری باعث کاهش فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک پذیر و افزایش کیفیت زندگی سربازان شده است (۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به ارتباط بین نشانگان روده تحریک پذیر و عوامل روان شناختی و همچنین استرس­زا بودن دوره سربازی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بتواند نقش موثری در کاهش علائم نشانگان روده تحریک پذیر و متعاقبا افزایش کیفیت زندگی سربازان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کیفیت زندگی ، نشانگان روده تحریک پذیر ، سرباز