برنامه های مداخله به موقع برای کودکان خردسال با نیاز های خاص، نظریه و کاربرد - الگویی برای ایران

برنامه های مداخله ای به موقع به منظور از میان بردن و یا کم کردن مشکلات بیولوژیکی و یا محیطی در کودکان خردسال با نیازهای خاص و یا در معرض خطر، مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله مشکلات بیولوژیکی می توان به نارس بودن کودک، مشکلات تنفسی، آسیب های مغزی، مشکلات ژنتیکی، بیماری های عفونی، مسمومیت ها و تاثیر مواد اشاره نمود. عوامل محیطی که می توانند برای کودک خردسال مشکل ایجاد کنند و او را در معرض خطر ناتوانی قرار دهند نیز متعدد می باشند. از جمله: بی سوادی یا کم سوادی والدین، مشکلات اقتصادی و تغذیه ای، استرس خانواده، بزرگی خانوار و باورها و اعتقادات نادرست والدین در مورد رشد کودک. از آنجا که مغز کودکان خردسال به مراتب نسبت به مغز افراد بزرگسال از انعطاف پذیری بیشتری برای اصلاح ساختاری و یادگیری برخوردار است و نیز با توجه به اهمیت دوره حساس و اینکه همه والدین کودکان ناتوان قادر به آموزش دادن کودک خود نیستند و یا نحوه آموزش را نمی دانند، لذا فراهم سازی و اجرای برنامه های اصولی مداخله به موقع در ایران که از حمایت برخوردار باشند، برای این کودکان کاملا ضروری به نظر می آید. با توجه به امکانات تخصصی موجود در ایران از جمله پزشکی کودکان، آموزش و پرورش استثنایی، گفتار درمانی، کار درمانی، فیزیوتراپی، آموزش پیش دبستانی و مددکاری اجتماعی، امکان فراهم سازی و اجرای اصولی این برنامه ها فراهم و میسر می باشد. در این مقاله علاوه بر مطالعه جزئیات مربوط به روش های مداخله به موقع، یک  مدل از برنامه مداخله به موقع ارائه شده است که امکان اجرای آن در ایران فراهم می باشد.

کلیدواژه ها:

Early Intervention ، Young Children with Special Needs ، At Risk Children ، Critical Period ، مداخله به موقع ، کودکان خردسال با نیاز های خاص ، کودکان در معرض خطر ، دوره حساس