اثر عصاره هیدروالکلی چای سبز (Camellia sineisis L) بر گلوکز خون و وزن موش های صحرائی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف : امروزه استفاده از گیاهان دارویی برای تخفیف علائم و درمان بیماری دیابت مورد توجه قرار گرفته که از جمله می توان به چای سبز (Camellia sinesis L.) اشاره نمود، ولی با توجه به عدم بیان دوز مناسب و متناقض بودن نتایج در مورد اثرات آن بر میزان قندخون، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره آن در دوزهای مختلف بر قندخون و کاهش وزن در موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تجربی روی ۴۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. تعداد ۸ سر از موش ها به عنوان گروه طبیعی نگهداری و به ۳۲ سر آنها استرپتوزوتوسین با دوز ۵۰ mg/kg محلول در نرمال سالین به روش داخل صفاقی تزریق شد. موش های دیابتی به طور تصادفی در چهار گروه ۸ تایی تقسیم شدند. از چهار گروه موش های دیابتی به سه گروه به ترتیب دوزهای ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی چای سبز محلول ده درصد (Dimethyl sulgoxide) DMSO در آب مقطر و به گروه دیابتی کنترل به طور مشابه محلول ده درصد DMSO در آب مقطر از طریق گاواژ روزانه به مدت ۶هفته داده شد. تمام حیوانات در شروع مطالعه و هفته های۲ و ۴ و ۶ بعد از شروع مطالعه از لحاظ قندخون و وزن اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی استودنت و ANOVA یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : میانگین قندخون ناشتا در گروه های دیابتی که دوزهای مصرفی ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره چای سبز را دریافت کرده بودند، در مقایسه با گروه دیابتی کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (p<۰.۵)، ولی وزن حیوانات در سه گروه دریافت کننده دوزهای مختلف عصاره کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل غیردیابتی نشان نداد. نتیجه گیری:  این مطالعه نشان داد که عصاره هیدروالکلی چای سبز با دوزهای مصرفی ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم سبب کاهش قندخون ناشی از دیابت می گردد و دوز ۱۰۰ mg/kg مناسب ترین دوز این عصاره می باشد.

کلیدواژه ها:

Green tea ، Diabetes ، Body weight ، Rat ، چای سبز ، دیابت ، کاهش وزن ، موش صحرایی