مقایسه اثر هشت هفته تمرین ثبات مرکزی، مقاومتی با کش و تمرین ترکیبی بر استقامت عملکردی و کنترل طرز ایستادن مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف : بیماری مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های سیستم عصبی - مرکزی در بزرگسالان است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر هشت هفته تمرین ثبات مرکزی، مقاومتی با کش و تمرین ترکیبی بر استقامت عملکردی و کنترل طرز ایستادن مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه شبه تجربی ۴۰ مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت غیرتصادفی در سه گروه مداخله و یک گروه کنترل طی مدت هشت هفته قرار گرفتند. دامنه سنی بیماران ۳۵-۲۵ سال، نمایه توده بدنی ۲۵-۲۰ و مقیاس ناتوانی جسمانی ۴.۵-۱ بود. از تمرین ثبات مرکزی، مقاومتی با کش، تمرین ترکیبی، آزمون تعادل برگ و تست ۶ دقیقه راه رفتن به ترتیب برای انجام پروتکل های تمرینی، ارزیابی کنترل طرز ایستادن و استقامت عملکردی بیماران استفاده گردید. یافته ها : ظرفیت حرکتی و کنترل طرز ایستادن گروه های تجربی (پس آزمون) در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری یافت (P<۰.۰۵) و بیشترین تغییرپذیری مربوط به برنامه تمرین ترکیبی بود. نتیجه گیری : هشت هفته تمرین ثبات مرکزی، مقاومتی با کش و ترکیبی موجب بهبود فعالیت راه رفتن و کنترل طرز ایستادن مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس گردید و استفاده از برنامه تمرین ترکیبی در این بیماران به خاطر تغییرپذیری بیشتر، توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Multiple sclerosis ، Core stabilization ، Theraband resistance ، Functional Endurance ، Postural control ، مولتیپل اسکلروزیس ، ثبات مرکزی ، تمرین مقاومتی با کش ، استقامت عملکردی ، کنترل طرز ایستادن