فناوری و گونه شناسی مجموعه دست افزارهای سنگی محوطه روباز پارینه سنگی جدید گرم رود ۲، بلیران، آمل، مازندران
محل انتشار: فصلنامه کواترنری ایران، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NQUA-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 24 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سرزمین ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیمی مناسب خود، در بین جوامع پیش از تاریخ شاهراه ارتباطی مهمی بوده است و برای شناخت جوامع انسانی در دوره پلیئستوسن ناحیه ای کلیدی به شمار می رود. تاکنون محوطه های پارینه سنگی بسیاری در ایران شناسایی شده اند، اما دانش ما در مورد محوطه های پارینه سنگی جدید به منطقه زاگرس محدود می شود. محوطه های منتسب به این دوران در بخش شمالی رشته کوه های البرز و جنوب دریای مازندران ناشناخته بوده اند. محوطه گرم رود ۲، در سال ۱۳۸۴ توسط گروه مشترک دیرین انسان شناسی ایران- فرانسه کشف شد. اهمیت آن در این است که تنها محوطه روباز در دوره پارینه سنگی جدید در شمال ایران است و خلاهای مطالعاتی بین محوطه های پارینه سنگی میانی و فراپارینه سنگی یافت شده در این منطقه را پوشش می دهد. دست افزارهای سنگی حاصل از سه فصل کاوش در این محوطه (۱۳۸۵ الی ۱۳۸۷) محور این پژوهش است. مطالعه گونه شناسی و فناوری دست افزارهای سنگی این محوطه، با توجه به فراوانی تیغه ها و ریزتیغه های به دست آمده در کنار بقایای استخوانی و آثاری که روی آن ها به جای مانده بود نشان داد که این محوطه در مدت زمان کوتاه، در دوران پارینه سنگی جدید محوطه شکار و قصابی استفاده شده است.
کلیدواژه ها:
central Alborz ، Garm Rud ۲ ، techno-typology ، upper Paleolithic ، Zagros Aurignacian ، البرز مرکزی ، اریناسی زاگرس ، پارینه سنگی جدید ، فن-گونه شناسی ، محوطه گرم رود ۲
نویسندگان
مهکامه ابوالفتحی
دانشگاه تهران
حامد وحدتی نسب
نایب رئیس انجمن علمی باستان شناسی ایران
حسن فاضلی نشلی
گروه باستان شناسی دانشگاه تهران
اصغر عسگری خانقاه
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، مسئول بخش مطالعات انسان شناسی زیستی موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران
ژیل بریون
مرکز ملی مطالعات علمی فرانسه UPR ۲۱۴۷ du CNRS
بنوآ شوریه
دانشگاه ژنو، آزمایشگاه باستان شناسی و جوامع آفریقایی، عضو گروه انسان شناسی، فناوری، فضا و مناطق از پلیئوسن تا پلیئستوسن UMR ۷۰۴۱ CNRS ArScAnدانشگاه نانتر، پاریس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :