تحلیلی بر سیاست تمرکززدایی در دو وزارتخانه "علوم، تحقیقات و فناوری n و "بهداشت، درمان و آموزش پزشکی n با تاکید بر آیین نامه تفویض اختیار برنامه های درسی به دانشگاه ها

اهداف. یکی از راهکارهای تمرکززدایی در سیستم مدیریت دانشگاه­ها، برنامه تفویض اختیار به هیات امنای دانشگاه­هاست که نمونه­ای از آن، آیین­نامه تفویض اختیار در برنامه­ریزی درسی است. این مقاله با هدف پاسخ­گویی به این سئوال که آیا "آوا." چارچوب اصلی تفویض اختیار برنامه درسی به دانشگاه­ها را مشخص کرده است" یا خیر، انجام شد.   روش­ها. این تحقیق توصیفی با روش تحلیل محتوای کمی و کیفی انجام شد. جامعه و نمونه آماری یکسان و در حقیقت نمونه­گیری به روش سرشماری بود. واحد تحلیل در این آیین­نامه، ماده­ها به انضمام مقدمه و واحد ثبت، جملات و عبارات آیین­نامه بود و تحلیل داده­ها با روش میانگین وزنی انجام شد.   یافته­ها. توجه به عناصر ارتباطی در آیین­نامه، مواردی از عدم انسجام بین مواد آیین­نامه، عدم انطباق این مواد با اهداف، سیاست­ها و راهکارهای اجرایی مندرج در آیین­نامه، واگذاری اختیارات برنامه درسی در حد متوسط به دانشگاه­ها و کلی­گویی در بعضی از قسمت­های متن آیین­نامه ملاحظه شد.   نتیجه­گیری. آمادگی­های لازم در دانشگاه­ها برای این تفویض فراهم نیست. مواردی از قبیل عدم ارزیابی سریع از نحوه اجرای آیین­نامه، سردرگمی دانشگاه­ها به­علت پرداختن به کلی­گویی­هایی در بعضی از مواد و عدم تبیین چگونگی اجرای آیین­نامه به­صورت جامع، نمونه­ای از ابهام­های این قانون است.

کلیدواژه ها:

Delegation of Power ، Curriculum ، Higher Education ، Medical Education ، Autonomy ، تفویض اختیار ، برنامه درسی ، آموزش عالی ، آموزش پزشکی ، خودگردانی