سنگ نگاری و زمین شیمی عنصری دولومیت های سازند سیبزار (دونین میانی) در شرق نیشابور
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-27-2_013
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سازند سیبزار به سن دونین میانی در برش خرو در ۳۰ کیلومتری شرق نیشابور از سنگ دولومیت با میانلایههای ماسه سنگی پایینی، سیل بازالتی میانی و سنگ دولومیت تا سنگ دولومیتهای آهکی بالایی با ضخامت ۳۳۴ متر تشکیل شده است. بر اساس اندازه بلور، در این سازند ۳ نوع دولومیت مختلف (D۱, D۲, Vd) شناسایی شد و بر اساس ردهبندی بافتی، دولومیتهای این سازند بیشتر از نوع غیر مسطح-a (موزاییک نامنظم)، (Nonplanar-a (Xenotopic mosaic)) تشکیل شدهاند که پس از آن نوع مسطح-S (موزاییک نیمهمنظم)، (Planar-s (Hypidiotopic mosaic)) و نوع مسطح-e (موزاییک منظم)، (Planar-e (Idiotopic mosaic)) فراوانترین بافتهای بلوری دولومیتها هستند. دولومیتهای سازند سیبزار از نظر غلظت عناصر اصلی به طور میانگین دارای ۳۶/۲۱ درصد کلسیم و ۹/۱۰ درصد منیزیم هستند. غلظت بالای آهن (میانگین ppm ۴۳/۱۸۳۵۸) و منگنز (میانگین ppm ۶۲/۱۸۲۴) بیانگر شرایط احیایی طی تدفین عمیق بوده است. غلظت عنصر سدیم (میانگین ppm ۶۷/۱۱۰۸) بیانگر ورود جریانات شورابه فوق اشباع به محیط است. میانگین غلظت استرانسیوم ppm ۴۱/۴۵۵ است. خاستگاه یون منیزیم، آبهای دریایی غنی از منیزیم به همراه آبهای دریایی محبوس و مهاجرت سیالهای گرمابی است. بر اساس شواهد سنگنگاری و زمین شیمیایی، دولومیتهای نوع D۱ در یک محیط جزر و مدی، دولومیتهای نوع D۲ در اثر فعالیت نوریختی افزایشی دولومیتهای نوع D۱و دولومیتهای نوع Vd طی فرایند میانزایی تشکیل شدهاند.
کلیدواژه ها:
dolomite ، Sibzar Formation ، Neyshabur ، element geochemistry. ، دولومیت ، سازند سیبزار ، شرق نیشابور ، بررسی زمین شیمیایی عنصری.
نویسندگان
ابوالفضل جمشیدی پور
دانشگاه فردوسی مشهد
محمد خانه باد
دانشگاه فردوسی مشهد
سید رضا موسوی حرمی
دانشگاه فردوسی مشهد
اسداله محبوبی
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :