چرخه عمر شبکه های همکاری علم و فناوری

شبکه های همکاری علم و فناوری به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد برای مدیریت توسعه فناوری و نوآوری در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. اگرچه دیدگاه های مختلفی در مورد مراحل ایجاد و رشد یک شبکه همکاری مطرح شده، اما هنوز تئوری جامعی در این زمینه ارایه نشدهاست. در این مقاله با استفاده از مفهوم مطرح شده برای "تکنولوژی اجتماعی" و با الهام از تئوری "چرخه عمر تکنولوژی"، مدلی برای شکل گیری و تکامل شبکه های همکاری با عنوان "چرخه عمر شبکه های همکاری علم و فناوری" توسعه داده شدهاست. مزیت این مدل آن است که در عین سادگی و قابل فهم بودن، تئوری های مختلفی آن را پشتیبانی می کند، همان چیزی که اغلب تقسیم بندی های مطرح شده در مورد فرایند ایجاد و تکامل شبکه های همکاری فاقد آن هستند. برای اینکه سازگاری مدل مطرح شده با شرایط واقعی هم مورد بررسی قرار گیرد، ۷ شبکه همکاری علم و فناوری در ایران که از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ ه. ش. ایجاد شده اند، مورد مطالعه قرار گرفتند. در این راستا در قالب یک بررسی کیفی؛ از ابزارهای مختلف تحقیق شامل تحلیل و بررسی مستندات، مصاحبه های باز با موسسان و مدیران شبکه های مورد مطالعه و مشاهده؛ استفاده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تمام شبکه های مورد مطالعه با مدل ارایه شده برای چرخه عمر شبکه های همکاری انطباق قابل قبولی دارند و این مدل قادر به توجیه شرایط واقعی شبکه های مورد مطالعه است.