نقش سلامت معنوی و مشارکت اجتماعی بر سالمندی موفق در خانه های سالمندان

مقدمه: سالمندی موفق از مفاهیم مهم قلمرو سالمندی محسوب می شود و فرآیندی است که فرد در آن خود را برای سازش و تطابق با تغییرات ناشی از سالمندی و متکی نبودن به دیگران تنظیم می کند. بر پایه مروری بر متون مرتبط به نظر می رسد که سلامت معنوی و مشارکت اجتماعی می تواند به عنوان متغیرهای پیش بین مهم در نیل به سالمندی موفق مطرح باشد. این مطالعه با هدف تعیین نقش سلامت معنوی و مشارکت اجتماعی بر سالمندی موفق در خانه های سالمندان انجام شد. روش: این مطالعه یک پژوهش مقطعی تحلیلی است. ۱۸۱ نفر از سالمندان مقیم خانه های سالمندان شهر ارومیه واقع در شمال غرب ایران به روش تصادفی طبقه بندی شده وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه چندبعدی سالمندی موفق، پرسشنامه سلامت معنوی و پرسشنامه مشارکت اجتماعی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره کلی سالمندی موفق ۱۴/۳۴± ۳۸/۱۳۹، سلامت معنوی ۲۱/۱۹± ۶۳/۷۸ و مشارکت اجتماعی ۵۷/۱۳± ۰۹/۴۲ بود. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره، سلامت معنوی و مشارکت اجتماعی ۶۲۵/۰ درصد از واریانس نمره کلی سالمندی موفق را (۷۹۳/۰=R، ۶۳/۰R۲=، ۶۲۵/۰ADJ.R۲=) پیش بینی می کرد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش نمرات سلامت معنوی و مشارکت اجتماعی، نمرات سالمندی موفق نیز افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

aging ، Health ، Spiritual ، Social participation ، Nursing home ، سالمندی ، سلامت ، معنویت ، مشارکت اجتماعی ، مراکز سالمندان