بررسی ارتباط امنیت غذایی و تغذیه در ایران و سایر کشورها

با توجه به اینکه فقر و امنیت غذایی دغدغه شماری از جمعیت جهان بوده و تغییرات اقلیمی بیشترین خسارات را بر آسیب پذیرترین اقشار وارد میکند. به عبارتی مقدمه ایمنی یا نا امنی غذایی از مقوله هایی است که تاثیر جدی بر وضعیت تغذیه افراد جامعه و سلامت آن جامعه برجای می گذارد. ایمنی غذایی یعنی اطمینان از اینکه غذایی که مردم جامعه استفاده می کنند به طور کامل سالم و فاقد هرگونه آلودگی باشد؛ این آلودگی می تواند شامل آلودگی میکروبی، انگلی یا شیمیایی باشد. بررسی های علمی نشان می دهد که در دهه های اخیر با گسترش تکنولوژی و افزایش مصرف افزودنی ها، آفت کش ها، آنتی بیوتیک ها و هورمون ها در تولید مواد غذایی در کشورهای در حال پیشرفت، اثرات سوء و انکارناپذیری بر سلامت انسان ها به وجود آمده است. این آلودگی ها و بیماری شامل بروز انواع ناهنجاری های مادرزادی و سرطان ها به ویژه در کودکان می باشد. براساس آمار، میزان وقوع مسمومیت های ناشی از آلودگی غذا در کشورهای در حال پیشرفت ۱۳٪ بیشتر از کشورهای صنعتی است. نا امنی غذایی می تواند منجر به تظاهرات مختلف سوءتغذیه شود. یکی از عناصر حیاتی که این ارتباط را توضیح می دهد، غذایی است که مردم می خورند و به طور خاص می توان به کیفیت رژیم غذایی آن ها اشاره کرد. عدم امنیت غذایی می تواند به روش های مختلف کیفیت رژیم غذایی را تحت تاثیر قرار دهد و به طور بالقوه منجر به بروز اشکال مختلف سوءتغذیه شود. سوءتغذیه در واقع توانایی فرد در داشتن زندگی سالم را تضعیف می کند و هنگامی رخ می دهد که فرد قادر به دریافت انواع مناسب مواد مغذی در مقدار مناسب از رژیم غذایی خود نباشد. سوءتغذیه یا خطر ابتلا به آن تحت عنوان یکی از خروجی های ناامنی غذایی یک مشکل جهانی برای جوامع است. امنیت غذایی مفهومی است که برای تفکر سیستمی در مورد چگونگی و دلیل سوءتغذیه و اینکه برای رفع و جلوگیری از آن چه می توان انجام داد، استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

تغذیه ، سوتغذیه ، امنیت غذایی در جهان ، نا امنی غذایی .