اثرآنزیم فیتازمیکروبی بر فرآورده های صنایع غذایی

فیتازها گروه ویژه ای از فسفاتازها می باشند که هیدرولیز مرحله به مرحله فسفات را از مولکول فیتات انجام می دهند، فیتات منبع اصلی ذخیره فسفات در دانه گیاهان می باشد. این دسته از آنزیم ها در بین گیاهان، میکروارگانیسم ها و حیوانات پراکندگی و گستردگی دارند ولی از این میان فیتازهای میکروبی مورد توجه می باشند. آنزیم فیتاز به جیره غذایی حیوانات تک معده ای از قبیل خوک، پرندگان و ماهی ها به منظور افزایش جذب فسفات موجود در جیره غذایی و همچنین کاهش آلودگی فسفات در محیط اضافه می شود. . فیتازها براساس ویژگی های بیوشیمیایی و همردیفی توالی اسیدآمینه، در چهار گروه اصلی هیستیدین اسید فسفاتاز، بتا پروپلر فیتاز، سیستئین فسفاتاز و اسید فسفاتاز بنفش قابل تقسیم بندی می باشند. اغلب فیتازها دارای pH و دمای بهینه ۶-۵/۴ و C °۶۰-۴۵هستند. برخی از فیتازها دارای اثرگذاری بر محدوده وسیعی از سوبستراها هستند و فیتات عاری از فلز را هیدرولیز می کنند و در مقابل برخی بر تعداد کمی از سوبستراها تاثیرگذار بوده و به صورت خاص فیتات کلسیم را هیدرولیز می نماید . فیتازها از نظر تعداد گروه های فسفاتی که می توانند رها سازند متفاوت بوده و معمولا قادرند ۳ تا ۵ گروه فسفات از مولکول فیتات را آزاد نمایند. این مقاله مروری بر آنزیم شناسی ، کاربرد فیتازها و ویژگی ها ی بیوشیمیایی و آنزیمی آن ها خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

فیتات ، فیتاز ، فسفات ، جیره غذایی حیوانات