Curcumin ameliorates oxidative stress in animal models of multiple sclerosis

زمینه و هدف: در مطالعات گذشته به نقش استرس­ اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) اشاره شده است. کورکومین جزء فعال گیاه زردچوبه بوده و دارای خواص ضدالتهابی است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کورکومین در کاهش آثار ناشی از استرس اکسیداتیو در مدل حیوانی MS بود. مواد و روش­ها: در این مطالعه، آنسفالومیلیت خودایمن تجربی به­عنوان مدل بیماری MS توسط ایمن­سازی رت­های ویستار (۱۲ سر) با نخاع هموژنیزه­شده خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند القاء شد. سپس حیوانات القاشده در دو گروه تقسیم شدند. درمان با کورکومین (۱۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم به­صورت روزانه) از روز دوازدهم بعد از ایمن­سازی، هم زمان با بروز اولین علائم ناتوانی نورولوژیک در رت­ها آغاز شد و تا روز ۲۴ که رت­ها آسان­کشی شدند، ادامه یافت. هم زمان، گروه کنترل آب مقطر دریافت نمودند. درمان تا ۲۴ روز بعد از ایمن­سازی ادامه یافت. نتایج: مصرف کورکومین در رت­های مبتلابه EAE موجب کاهش معنی­دار در سطح نیتریک اکساید و میزان فعالیت آنزیم میلوپراکسیداز سرمی شد (p<۰.۰۵). به­طور هم زمان سطح مالون­دی­آلدهید بافت مغز کاهش یافت (p<۰.۰۵) ولی تغییر معنی­داری در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم مشاهده نشد (p<۰.۰۵). بعلاوه سطح اسید اوریک سرم در رت­های مبتلابه دنبال تیمار با کورکومین افزایش یافت و به سطح رت­های گروه سالم رسید (p<۰.۰۵). نتیجه­ گیری: مصرف کورکومین به میزان mg/kg ۱۰۰ در رت­های مبتلابه EAE باعث کاهش اثرات مخرب آسیب­های اکسیداتیو می شود و می تواند در درمان بیماری MS موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Multiple Sclerosis ، Experimental Autoimmune Encephalomyelitis ، Curcumin ، Oxidative stress ، مالتیپل اسکلروزیس ، آنسفالومیلیت خودایمن تجربی ، کورکومین ، استرس اکسیداتیو