توسعه ی انسانی و دلالت های سیاسی آن در ساحت حکم رانی (با تطبیق بر جمهوری اسلامی ایران)

هدف پژوهش حاضر، بررسی توسعه­ی انسانی و دلالت های سیاسی آن در ساحت حکم­رانی، با تطبیق بر جمهوری اسلامی ایران است. در این راستا و با روش توصیفی-تحلیلی، دلالت های سیاسی مفهوم توسعه­ی انسانی بررسی شده و با ارائه­ی یک صورت بندی مشخص از آن­ها، ارتباط میان مفهوم توسعه­ی انسانی و مفاهیم سیاسی موجود در شاخص های فرعی تبیین می­گردد. پس از شرح مفهومی توسعه­ی انسانی، شاخصه های فرعی توسعه­ی انسانی مورد بررسی قرار می­گیرد تا نشان داده شود توسعه­ی انسانی، حامل دلالت های سیاسی آشکار است. سپس مباحث مربوط به توسعه­ی انسانی و حکم­رانی و همچنین توسعه­ی انسانی و امنیت انسانی تبیین می­گردد. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که تطور مفهوم توسعه­ی انسانی موجب تحول عملی در ساحت های مختلف می شود. نمونه­ی موردی و مثالی برای شاهد مثال نیز جمهوری اسلامی ایران قرار داده شده که می‎توان گفت در شمار کامیاب­ترین حکومت‎های غرب آسیا در شاخص‎های توسعه­ی انسانی است.

کلیدواژه ها:

توسعه ی انسانی ، امنیت ، مشارکت سیاسی ، حکم رانی ، جمهوری اسلامی ایران