ظرفیت های نظم کنونی حقوق بین الملل در شناسایی مفهوم ژنوسید فرهنگی

مفهوم یا نظریه ژنوسید فرهنگی که به تعبیری عبارت از امحای عمدی یادمان­ها، هویت یا فرهنگ یک گروه، بدون حذف فیزیکی آن گروه است، هرچند در ماده ۳ پیش­نویس کنوانسیون ژنوسید آمده بود، در متن نهایی به کلی حذف شد و انواع ژنوسید، به کشتن گروه­های ملی، قومی، نژادی و مذهبی محدود شد. سایر اسناد بین­المللی الزام­آور و همچنین تا حدودی رویه قضایی بین­المللی نیز تا کنون از پذیرش این مفهوم، سر باز زده­اند. باوجود این، در جهان معاصر، جنایت­ها و اعمالی دیده می­شود که یا بر پایه عوامل فرهنگی یا به قصد نابودی نشان­ها و سنت­های یک فرهنگ صورت می­گیرد که در تعریف هیچ­یک از جنایات بین­المللی و ازجمله ژنوسید فیزیکی گنجانده نمی شوند اما نزدیک­ترین حالت به مفهوم ژنوسید فرهنگی یا نابودسازی فرهنگی هستند. بنابراین، نظر به انکارناپذیری برخی واقعیات جهان معاصر، این مقاله سعی دارد ظرفیت­های حقوق بین­الملل کنونی را در شناسایی نظریه ژنوسید فرهنگی و درنتیجه، جرم­انگاری اعمال صورت گرفته علیه فرهنگ یک ملت، بسنجد. این بررسی با نگاهی نوین صورت می­گیرد که در نهایت به این نتیجه می­رسد که هرچند حقوق بین­الملل موضوعه معاصر، تاب پذیرش این نظریه را ندارد، می­توان نشانه هایی از وجود زمینه­های بروز این مفهوم را یافت.

کلیدواژه ها:

ژنوسید ، ژنوسید فرهنگی ، فرهنگ ، نابودسازی ، جرم انگاری ، اسناد الزام آور