گردشگری و معیشت پایدار روستایی در روستاهای منتخب استانکردستان

اهمیت روبه افزایش کارکردهای اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی صنعت گردشگری در مدیریت توسعه پایدار در سطوح کلان به حدیاست ک می توان امروزه روند ایجاد وگسترش آن را به عنوان یکی از شاخص های توسعه ملی مدنظر قرار داد.به همین ترتیب در سطوح خردتر، گردشگری روستایی به عنوان یکی از مهم ترین گزینه های درآمدزایی مکمل برای شیوه غالب امرار معاش روستاییان یعنی کشاورزی در توسعهپایدار روستاها پذیرفته شده است. بنابراین، این تحقیق با عنوان گردشگری و معیشت پایدار روستایی استان کردستان در پی پاسخ به این پرسشاست که آیا گردشگری می تواند بر معیشت ساکنان روستایی تاثیر گذار باشد یا خیر؟ برای پاسخ به این پرسش با مقایسه ی دو گروه روستاهایگردشگری و غیر گردشگری با استفاده از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده های مورد نیاز استفاده شده است واز طریق فرمول کوکران حجمنمونه مورد نیاز ۳۵۰ پرسشنامه به دست آمده است که ۲۰۳ نفر سرپرست خانوار از روستاهای گردشگری و ۱۴۷ نفر سرپرست خانوار از روستاهای غیر گردشگری که با نمونه گیری به شیوه تصادفی انتخاب شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS,Excel استفاده شده است. و ضریب آلفای کرونباخ مقدار ۰/۸۲ برآورد شده است .نتایج نشان داد که در روستاهای گردشگری فعالیت هایی مانند باغداری ، زراعت فروش غذاهای محلی ، فروش صنایع دستی، اجاره منزل، فروش تولیدات لبنی محلی و فروش لباس محلی به ترتیب راهبرد معیشتی اهمیتبیشتری داشته است. در حالی که روستاهای گروه دوم، به ترتیب فعالیت های باغداری، زراعت، فروش تولیدات لبنی محلی ، دامداری ، کارگریاهمیت بیشتری داشته است. همچنین نتایج نشان دادکه مهم ترین زمینه های آسیب پذیری در هر دو روستاهای گردشگری وغیر گردشگری،فصلی بودن تغییرات است که معیشت روستاییان را با نا امن ی بودن مواجه کرده است.

کلیدواژه ها:

معیشت پایدار روستایی ، توسعه گردشگری ، روستاهای کردستان ، توسعه پایدار.