طراحی نانوذرات ترانوستیک هدفمند برپایه ی سیلیکای متخلخل مغناطیسی و بررسی اثرات ضدسرطانی آن ها در محیط برون تنی
محل انتشار: فصلنامه سلول و بافت، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 135
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCT-14-1_003
تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1402
چکیده مقاله:
هدف: سرطان کولورکتال (CRC)، دومین عامل مرگ و میر در دنیا محسوب میشود و نانوذرات ترانوستیک با قابلیت درمانی و تصویربرداری بهصورت همزمان بهعنوان بسترهای درمانی و تشخیصی در نظر گرفته میشوند. مواد و روشها: در این مطالعه، نانوذرات متخلخل مغناطیسی (SPION-MSNs) با یک طراحی ویژه، بهمنظور عدم آزادسازی داروی شیمیدرمانی ۵-FU در مجاورت سلولهای سالم سنتز شده و توسط کنترلگرهای دریچهای طلا، رهایش دارو مهار شد. در گام بعد، بهکمک پلیمر دوسر عملکردی پلیاتیلنگلیکول (PEG) با هدف افزایش زیستسازگاری، سطح بیرونی نانوذرات پوشانده شده و نانوذرات غیر هدفمند سنتز شد. بهعلاوه، بهمنظور دستیابی به رویکرد درمانی فعال و تحویل انتخابی داروی ۵-FU، سطح بیرونی نانوذرات مجهز به آپتامر EpCAM شد. در ادامه، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی نانوذرات سنتزشده، ارزیابی شده و فعالیت ضدسرطانی آنها در محیط برونتنی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: SPION-MSNs ساختار کروی بههمراه توزیع یکنواخت را نشان دادند. داروی شیمیدرمانی ۵-FU با موفقیت داخل منافذ باز نانوذرات سیلیکا بارگذاری شد و نتایج نشان داد که رهایش داروی ۵-FU از نانوذره، وابسته به pH میباشد. نانوذرات هدفمند با اندازهی حدود nm ۷۸ و بار سطحی منفی سنتز شدند. مطالعات برونتنی سمیت معنیدار نانوذرات هدفمند را در برابر سلولهای بیانکنندهی گیرندهی EpCAM نشان داد و این سمت بر روی سلولهای CHO بسیار ناچیز بود. این نتایج حاکی از کارآیی موثر اتصال آپتامر EpCAM در هدفگیری اختصاصی سلولهای سرطانی میباشد. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که این نانوذرات هدفمند، میتوانند بهعنوان یک نانوبستر ترانوستیک امیدوارکننده جهت درمان CRC در نظر گرفته شوند.
کلیدواژه ها:
سرطان کولورکتال ، سامانه ی حمل دارو ، کنترل رهایش دارو ، درمان هدفمند ، ترانوستیک ، نانوذرات سیلیکای متخلخل مغناطیسی
نویسندگان
اسیل کامل محمد موسوی
دانشجوی دکتری، گروه زیست شناسی، دانشکده ی علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
احمدرضا بهرامی
استاد، گروه پژوهشی بیوتکنولوژی صنعتی، پژوهشکده ی زیست فناوری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
امیر شکوه سلجوقی
استاد، گروه شیمی، دانشکده ی علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مریم مقدم متین
استاد، گروه پژوهشی تشخیص ها و درمان های نوین، پژوهشکده ی زیست فناوری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :