ارائه مدل برآورد شاخص پیاده مداری خیابان های شهری (مطالعه مورد ی: شهر تهرا ن)

یکی از روش های مقابله با تراکم ترافیک و ازدحام وسایل نقلیه شخصی، الودگی هوا، آلودگی صوتی و افزایش مصرفسوخت، ترویج پیاده روی و تشویق عابرین پیاده به آن به عنوان یکی از شیوه های حمل ونقل, به ویژه در سفرهای کوتاهاست. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر پیاده مداری خیابان. با جمع آوری داده های ظاهری خیابان ها و همچنینداده های مر تبط با ویژگی های درک شده ی خیابان توسط عابرین پیاده است. برای بررسی ار تباط بین ویژگی های ظاهریو درک شده خیابان و آثر آن ها بر شاخص پیاده مداری خیابان. از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئیبهره گرفته شده است. مدل نهایی دارای صریب بعیین برابر با R(۲)=۰/۹۳۱ و همچنین شاخص حوبی برازش برابر با GOF=۰/۶۲ می باشد که نشان از عملکرد مناسب این مدل است. مدل بدست آمده نشان میدهد که ویژگی های درکشده خیابان نسبت به ویژگی های ظاهری خیابان اثر بزرگتری بر شاخص پیاده مداری خیابان دارند. در بین عواملتاثیرگذار درک شده. تنوع کاربری زمین های حاشیه خیابان به عنوان مهم ترین عامل در جذب عابران پیاده برای پیاده رویدر خیابان شناخته شده است. در بین عوامل ظاهری نیز عامل هندسه خیابان شامل دو معرف عرض میانه و نست عرضپیاده رو به عرض کل خیابان دارای بیشترین تاثیر بر شاخص کلی پیاده مداری خیابان بوده اند.

کلیدواژه ها:

پیاده روی ، پیاده مداری ، مدل معادلات ساختاری ، ویژگی های درک شده خیابان ، ویژگی های ظاهری خیابان