تجزیه و تحلیل تجربی دستگاه قابل حمل تولید آب از رطوبت هوا با روش سرمایش ترموالکتریک

کمبود و عدم توزیع مناسب آب قابل مصرف در جهان، دانشمندان را در دهه اخیر بر آن داشت که به تحقیق و بهره گیری از یکی از بزرگترین منابع آب در هستی یعنی رطوبت موجود درجو اطراف زمین بپردازند. از روشهای مبتنی بر چگالش رطوبت می توان به سرمایش ترموالکتریک که مطابق با اثر پلتیر ۱که در اثر اعمال جریان مستقیم ، در آنها اختلاف دما حاصل می شود اشاره نمود. در این تحلیل ، ترموالکتریک و کندانسورهای مخروطی به عنوان نوآوری در جهت برداشت بهتر آب و سهولت بیشتر در این امر، تحت شرایط مختلف هوا از نظر رطوبت نسبی ، دما و سرعت جریان آن استفاده می شود. طبق نتایج حاصل در آزمایش برای دو کندانسور مخروطی با ارتفاع ۱۰ و ۱۵ سانتی متری نشان می دهد که مخروط بزرگتر به دلیل سطح تماس بیشتر با هوا با افزایش رطوبت نسبی ، دما و سرعت جریان هوا برداشت بیشتری دارد؛ به طوری که با هوای دارای رطوبت نسبی ۹۳ درصد، دمای ۳۲ درجه و سرعت ۰۸/۱ متر بر ثانیه که بالاترین شروط آزمایش بوده است ، مخروط ۱۵ و ۱۰ سانتی متری به ترتیب ۱۹ و ۱۶ میلی لیتر بر ساعت آب برداشت می کنند.

کلیدواژه ها:

اثر پلتیر ، ترموالکتریک ، رطوبت نسبی ، کندانسور مخروطی ، تولید آب