بررسی شاخص انعطاف پذیری سامانه مخزن در شرایط تغییر اقلیم در تامین بهینه آب

شاخص انعطاف­پذیری بیان­گر چگونگی وضعیت تامین آب است، به گونه ای که با افزایش این شاخص وضعیت سامانه تامین آب بهتر خواهد بود و دوره­های بحرانی با کم­ترین خطر سپری خواهند شد. هدف از این تحقیق، ارزیابی شاخص انعطاف پذیری سامانه مخزن قرنقو (آذربایجان شرقی) در شرایط تغییر اقلیم (۲۰۶۹-۲۰۴۰) برای سه وضعیت ۱۰۰، ۸۵ و ۷۰ درصد تامین تقاضای آب، به منظور شناسایی و مدیریت دوره های بحرانی می باشد. پیش پردازش های اقلیمی تحقیق حاضر توسط HadcM۳ (سناریوی انتشار A۲) انجام می گیرد که به عنوان ورودی به مدل های شبیه سازی آبدهی به مخزن (IHACRES) و مدل تقاضای آب (Cropwat) هستند. نتایج نشان می دهد که متوسط حجم آورد سالانه دراز مدت رودخانه در دوره آتی ۳۰ ساله، ۲۵ درصد نسبت به دوره پایه (۲۰۰۰-۱۹۷۱) کاهش می یابد. در حالی که به طور متوسط حجم تقاضای سالانه آب پاییندست سد ۲۰ درصد نسبت به دوره پایه، افزایش مییابد. در ادامه، به منظور بهره برداری بهینه از مخزن با هدف تامین آب، تابع هدفی به صورت کمینه کردن مجموع مجذور کمبودهای ماهانه تعیین می شود. بدین منظور، برای حل مسئله به وسیله روش NLP از نرم افزار LINGO ۱۱.۰ استفاده شد. نتایج نشان می دهند که در شرایط تغییر اقلیم برای وضعیت اول (با تامین ۱۰۰ درصد نیاز) نسبت به پایه، شاخص انعطاف پذیری کاهش (۲۰ درصد) خواهد یافت. این کاهش برای وضعیت های دوم و سوم، به ترتیب ۱۶ و ۲ درصد هستند.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، نرم افزار LINGO ۱۱.۰ ، بهره برداری از مخزن ، شاخص انعطاف پذیری