پیش بینی اضطراب کرونا براساس خودبیمارانگاری در دانشجویان واکسینه شده

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSPANY-3-2_033

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سرایت پذیری بالاو بروز مرگ و میرهای ناشی از این ویروس و حتی اجرای طرح های قرنطینه، موجب افزایش آمار نابهنجاری های روانی بلاخص استرس و اضطراب در افراد گردیده است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی اضطراب کرونا براساس خود بیمارانگاری در دانشجویان واکسینه شده در مرکز واکسیناسیون می باشد. روش: روش پژوهش حاضر، کمی بوده و به صورت توصیفی-همبستگی اجرا شده است و از لحاظ نوع هدف این پژوهش کاربردی می باشد. جامعه مورد مطالعه این پژوهش کلیه دانشجویانی هستند که در پاییز ۱۴۰۰ به مرکز واکسیناسیون  پاستور مراجعه کرده اند. از میان این افراد ۴۰۰ نفر از افراد واکسینه شده ای که دوز دوم را دریافت نموده اند به صورت تصادفی ساده و بر اساس مقدار محاسبه شده به وسیله نرم افزار Gpower به عنوان نمونه انتخاب شدند. از آزمودنی، آزمون های پرسشنامه اضطراب کرونا (علی پور، قدمی، علیپور و عبدالله زاده، ۱۳۹۸) و پرسشنامه خودبیمارانگاری ایوانز (۱۹۸۰) گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان می­دهد اضطراب کرونا براساس خودبیمارانگاری پیش بینی می­شود. ضریب مسیر اثر خود بیمارانگاری بر اضطراب کرونا اثر مثبت و معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰P<، ۲۹۰/۰ β=). نتیجه گیری: در تبیین این یافته همچنین می توان گفت از آنجایی که در دوران همه گیری ویروس کرونا، رسانه ها نقش فعالی را اطلاع رسانی اخبار و حوادث ناشی از این همه گیری ایفا می کنند و این اطلاع رسانی ها تحریک بالای فیزیولوژیکی و در نتیجه هیجان های منفی افراد را به دنبال خواهد داشت که منجر به موفق نبودن افراد در تنظیم هیجان هایشان شده و خودبیمارانگاری را افزایش می دهد. به تبع خودبیمارانگاری نیز با افزایش اضطراب کرونا همراه می گردد. بنابراین دور از انتظار نیست که خودبیمارانگاری، اضطراب کرونا را در افراد واکسینه شده پیش بینی کند. از مهمترین محدودیت های پژوهش می توان به عدم دسترسی به جامعه گسترده تری از افراد در سایر مراکز واکسناسیون بود و به نظر می رسد که انجام پژوهش های دیگری در مورد افرادی که در سایر مراکز واکسناسیون حضور داشته اند می تواند نتایج این پژوهش را تکمیل و قابل تعمیم تر کند.

نویسندگان

لیلا بریم نژاد

Nursing and midwifery department, Tehran University of medical sciences, Tehran, Iarn

پریناز بنیسی

Associate Professor, Department of Educational Management, Islamic Azad University, West Tehran Branch, Tehran, Iran

فاطمه برخورداری

Nursing and midwifery department, Tehran University of medical sciences, Tehran, Iarn

شیما حقانی

Nursing and midwifery department, Tehran University of medical sciences, Tehran, Iarn

پرنیان فرهادی افشار

Associate Professor, Department of Educational Management, Islamic Azad University, West Tehran Branch, Tehran, Iran

مهدیه جلی لزاده

M.A in General Psychology, Islamic Azad University, West Tehran Branch, Tehran, Iran

قنبرعلی دلفان آذری

M.A in Family Counseling, Islamic Azad University, West Tehran Branch, Tehran, Iran