بررسی آزمایشگاهی تاثیر واگرایی و بستر زبر شده با شن بر مشخصات پرش هیدرولیکی

از حوضچه های واگرا اغلب در پایین­دست سازه­هایی چون سرریز­ها، دریچه­ها و تندآب ها برای افزایش استهلاک انرژی در پرش هیدرولیکی استفاده می شود. افزایش طول پرش، کاهش نسبت اعماق مزدوج پرش و نامتقارنی جریان ازجمله ویژگی های پرش در حوضچه های با بازشدگی ناگهانی می باشد. زبری بستر کانال یکی از روش­هایی است که می تواند عمق ثانویه و طول پرش را کاهش دهد. از این رو در این مطالعه تاثیر بستر شنی با قطر متوسط ۹/۱ سانتی­متر بر مشخصات پرش گسسته مورد بررسی قرار گرفت. تمامی آزمایش­ها به ترتیب در نسبت‎های بازشدگی مقطع ۶۷/۰، ۵/۰ و ۳۳/۰ و کانال منشوری، محدوده­ی عدد فرود ۴ تا ۱۲ انجام شد. نتایج نشان داد که حوضچه های آرامش واگرای ناگهانی با بستر زبر در تمامی نسبت­های بازشدگی، عمق مزدوج پرش را در مقایسه با واگرای با بستر صاف به صورت متوسط ۱۲ تا ۱۶ درصد کاهش می دهد. همچنین متوسط کاهش طول پرش برای تمامی نسبت های بازشدگی در حوضچه واگرای با بستر زبر، به­صورت میانگین ۲۰ درصد بدست آمد.

کلیدواژه ها:

بازشدگی ناگهانی ، بستر زبر ، پرش هیدرولیکی ، استهلاک انرژی ، نسبت اعماق