نقد فرمالیستی سروده «الام الحزینه» با تکیه بر الگوی زبانشناسی "جفری لیچ"

نقد فرمالیستی یکی از شاخه های مهم نقد ادبی است که صرفا بر متن ادبی تمرکز می نماید و از توجه به عوامل برونمتنی همچون عوامل سیاسی، اجتماعی، روانشناسی و . . . پرهیز میکند و با استفاده از دانش زبانشناسی، متن ادبی رامورد کنکاش و ارزیابی قرار میدهد. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی – تحلیلی و آماری بر آن است تا با تکیه بر الگویزبانشناسی "جفری لیچ" که بر برجسته سازی تاکید دارد، به نقد فرمالیستی سروده «الام الحزینه» از شاعر صاحب نام، "خلیل حاوی" (۱۹۸۲ - ۱۹۱۹) بپردازد. از مهمترین دستاوردهای جستار پیشرو این است که شاعر با کاربرد توازن،تکرار آزاد و هنجارگریزی سعی داشته کلام خود را برجسته سازد و از روزمرگی برهاند. دیگر این که از بین انواعتوازن، توازن آوایی و از بین انواع هنجارگریزی، هنجارگریزی معنایی بیشترین بسامد را در این سروده داشته اند. شاعربا استفاده از هنرسازه هایی همچون استعاره، تشبیه، نماد، فراخوانی و بینامتنی کوشیدهاند زبان شعری خود را تشخصدهند. از دیگر نتایج این جستار این است که سه هنجارگریزی سبکی، زمانی و گویشی در سروده به کار نرفته است.

کلیدواژه ها:

خلیل حاوی ، «الام الحزینه» ، نقد فرمالیستی ، برجسته سازی ، قاعده افزایی ، هنجارگریزی ، لیچ