توسعه و ارزیابی یک روش کاربردی جهت محاسبه افت فشار در لوله های آبده با قطره چکان داخل خط

در این تحقیق به منظور تعیین افت های اصلی و جزئی و تحلیل هیدرولیکی جریان درون لوله های آبده قطره چکان دار در سیستم آبیاری قطره ای، یک روش کاربردی پیشنهاد گردیده است. در این روش، افت اصطکاکی بین قطره چکان ها و افت جزئی مربوط به قطره چکان ها با بهره گیری از روش گام به گام محاسبه شد و از مجموع آنها افت کل در طول لوله تعیین گردید. بمنظور تعیین افت های جزئی، رابطه نمائی بین دبی لوله و افت اندازه گیری شده مربوط به لوله های ساده و قطره چکان دار انتخاب شده به روش رگرسیون غیرخطی تعیین شد. سپس از تفاضل مقادیر افت بین نتایج این روابط در دبی های مختلف و اجرای رگرسیون مجدد، رابطه حاکم بین افت جزئی و دبی لوله در لوله های آبده مختلف تعیین شد. همچنین بمنظور تعیین افت اصطکاکی، روابط هیزن-ویلیامز و دارسی-وایسباخ بکار گرفته شد. جهت تعیین ضریب افت اصطکاکی (f) از روابط آتشول، بلاسیوس و دیاگرام مودی استفاده شد. بدین ترتیب چهار روش مختلف از ترکیب معادلات افت جزئی و اصطکاکی به دست آمد و با استفاده از شاخص های خطای نسبی، MAE و RMAE ارزیابی شد. آزمایشات بر روی سه نمونه ۶۰ متری از لوله های قطره چکان دار با فواصل ۲۰/۰، ۴۰/۰ و ۵۰/۰ متر و قطر ۱۶ میلیمتر به انضمام یک نمونه لوله ساده با قطر و طول مشابه در فشارهای ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوپاسکال انجام شد. نتایج اثبات کرد که رابطه تجربی پیشنهادی برای تخمین افت جزئی کارکرد قابل قبولی داشته است و برای محاسبه افت اصطکاکی در لوله آبده رابطه دارسی-وایسباخ مبتنی بر رابطه بلاسیوس نسبت به سایر روش ها دقت بیشتری داشت. بنابراین روش پیشنهادی برای محاسبه افت در لوله های آبده قطره چکان دار توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

آبیاری موضعی ، افت های جزئی ، لوله آبده ، قطره چکان ، رابطه دارسی-وایسباخ