تاثیر رهبری فروتنانه بر رفتارهای نوآورانه کارکنان با توجه به نقش میانجی سرمایهروانشناختی کارکنان (مورد مطالعه: اداره کل تعاون،کار و رفاه اجتماعی استان قزوین)

توجه و تمرکز به نوآوری در سازمان امری جدید محسوب نمی گردد ولی توجه به رفتارهای نوآورانه کارکنان و سرمایه شناختی آنها درسایه سبک های جدید مدیریت و رهبری، نگرشی جدید در این حوزه بوده که نیازمند تحقیقات وسیعی و طی مسیر طولانی برای گسترش وپیشرفت به خصوص در ایران میباشد. از این رو، هدف این پژوهش بررسی تاثیر رهبری فروتنانه بر رفتارهای نوآورانه کارکنان با توجه به نقشمیانجی سرمایه روانشناختی کارکنان است. پژوهش حاضر، بر حسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی، از نظر ماهیت و رویکرد تحقیقاتی علی-معلولی، از نظر روش جمعآوری اطلاعات جزء تحقیقات توصیفی-پیمایشی و از نظر نوع داده ها نیز کمی است. جامعه آماری این پژوهشبصورت محدود و شامل کلیه کارکنان اداره کل تعاون،کار و رفاه اجتماعی استان قزوین به تعداد ۱۴۵ نفر می باشد که از میان آن ها، از ۱۰۵ نفربا ابزار پرسشنامه نظرسنجی شده و داده و اطلاعات از آن ها جمع آوری شد. چهار فرضیه معرفی شد که با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری SEM مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمامی فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند. درواقع رهبری فروتنانه از تاثیر مثبت و معناداری بر رفتارهای نوآورانه و سرمایه روانشناختی کارکنان برخوردار بود. علاوه بر این، سرمایه روانشناختی بررفتارهای نوآورانه تاثیر مثبت و معناداری داشته است. نهایتا آزمون فرضیه غیرمستقیم نشان داد که سرمایه روانشناختی در ارتباط بین متغیرهایمستقل و وابسته نقش میانجی معناداری را ایفا می کند. نتیجه آنکه اگر سازمان ها و ادارات بهطور مستمر در روند افزایش خلاقیت ورفتارهای نوآورانه کارکنان فعالیت کنند، بهره وری و مزیت رقابتی بالاتری را تجربه خواهند کرد.

کلیدواژه ها:

رهبری فروتنانه ، سرمایه روانشناختی ، خلاقیت ، رفتارهای نوآورانه