ایماژهای ابهام آفرین در اشعار اسیر شهرستانی

در سبک هندی، گروهی از شاعران هستند که در کاربرد تصاویر غریب و دور از ذهن افراط کرده اند. آنگونه که گاه مفهوم کلامشان به معما نزدیک می شود. از همین رو به شاعران طرز خیال مشهور شده اند. اسیر شهرستانی، یکی از پیروان این شیوه است که در برخی تذکره ها او را بانی این طرز دانسته اند. در این تحقیق که به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته، تشبیه به عنوان پرکاربردترین عنصر تصویرساز در غزلیات وی بررسی شده است. می توان گفت اسیر در استفاده از تشبیه رویکردهایی داشته که در ابهام و پیچیدگی کلام او تاثیرگذار بوده است. از جمله این رویکردها می توان به بهره زیاد از عناصر انتزاعی، کاربرد مشبه و مشبه به با اضافات متعدد و تلفیق طرفین تشبیه با مراعات نظیر اشاره کرد. افزون بر این ها تراکم تشبیه در محور افقی شعر، در ایستایی و دیریابی مضامین کلام وی اثرگذار بوده است. از منظری دیگر بایدگفت خلق تشبیهات بدیع و تازه، در موارد بسیار زیادی موجب برجستگی و غرابت مفاهیم شعر اسیر شده است. هرچند در پاره ای موارد برخی لغزش هانی زبانی و بیانی هم در تشبیهات وی، مشاهده می شود.در سبک هندی، گروهی از شاعران هستند که در کاربرد تصاویر غریب و دور از ذهن افراط کرده اند. آنگونه که گاه مفهوم کلامشان به معما نزدیک می شود. از همین رو به شاعران طرز خیال مشهور شده اند. اسیر شهرستانی، یکی از پیروان این شیوه است که در برخی تذکره ها او را بانی این طرز دانسته اند.

کلیدواژه ها:

اسیر شهرستانی ، غزل ، تشبیه ، عناصر انتزاعی ، ابهام