ارزیابی شیوه مرتعداری و سیستم های چرایی پیشنهادی در مراتع شهرستان سمیرم، اصفهان

شیوه مرتعداری یکی از ارکان مهم مدیریت مرتع به ویژه ازجنبه تجدیدحیات و احیاءپوشش گیاهی می باشد. هدف از این تحقیق بررسی شیوه مرتعداری و سیستم های چرایی مناسب سامانهای عرفی منطقه سمیرم و مقایسه آنها با برنامه های پیشنهادی توسط ادارات منابع طبیعی می باشد. بدین منظور در ۲۹ سامان عرفی دارای طرح مرتعداری در شهرستان سمیرم ، نقشه شیوه مرتعداری و سیستم های چرایی صحیح با توجه به استانداردها و بر اساس وضعیت و گرایش سال تهیه طرح و سال انجام این تحقیق تعیین گردید. نتایج نشان داد که در اکثر موارد شیوه مرتعداری پیشنهاد شده در طرح های مرتعداری، منطبق با شیوه صحیح مبتنی بر وضعیت مرتع بوده است. از سوی دیگر در ۲۰ طرح مرتعداری علیرغم اعمال شیوه مرتعداری مصنوعی، سیستم چرایی پیش بینی شده است که مطابق اصول صحیح مرتعداری نیست. اطلاعات بدست آمده نشان داد که در طرح های مرتعداری این منطقه، به دلیل مشکلات فنی در امر قطعه بندی مراتع و نظارت و کنترل، سیستم های چرایی پیش بینی شده عملا اعمال نگردیده است. همچنین در این مناطق، زمانبندی چرا مطابق با سیستم های چرایی در یک دوره کوتاه مدت مزایای زیادی به دنبال ندارد.

کلیدواژه ها:

شیوه مرتعداری ، سیستم چرایی ، سامان عرفی ، سمیرم