اثربخشی نظریه یادگیری اجتماعی(کرامبولتز ) برخودکارآمدی زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی نظریه یادگیری اجتماعی (کرامبولتز) بر خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار کمیته امداد ناحیه یک شیراز بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کوواریانس بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی زنان سرپرست خانوار کمیته امداد ناحیه یک شیراز بود که از این میان ۴۰ زن شامل ۲۰) نفر) در گروه آزمایش و ۲۰ ) نفر) گروه گواه به روش نمونه گیری هدفمند داوطلب و بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی بود. برای گروه آزمایش، ۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه هفتگی برنامه ی آموزش یادگیری اجتماعی بر اساس نظریه کرامبولتز اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار استنباطی تحلیل کوواریانس استفاده شد. تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۳ انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله ی به کاررفته خودکارآمدی زندگی زنان سرپرست خانوار تاثیر معنادار دارد و نتایج در طول زمان پایدار بوده است.

کلیدواژه ها:

نظریه یادگیری اجتماعی کرامبولتز ، خودکارآمدی.