مقایسه کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی در بیماران مبتلاء به درد مزمن با و بدوناضطراب درد

درد مزمن یک اختلال شایع است که با دردهای شدید در سطوح متفاوت ناتوانی مشاهده می شود که می تواند عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر مقایسه کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی در بیماران مبتلاء به درد مزمن با و بدون اضطراب درد است. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران مبتلاء به درد مزمن شهر تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل می دادند. نمونه ای به حجم ۱۵۰ بیمار (۷۵ با اضطراب درد و ۷۵ بدون اضطراب درد) به صورت هدفمند انتخاب شد و سپس داده ها با استفاده از پرسشنامه های اضطراب درد، کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهند، کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی در بیماران مبتلاء به درد مزمن با و بدون اضطراب درد تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۱/۰>P). بر این اساس مشخص گردید بیماران مبتلاء به درد مزمن با اضطراب درد در مقایسه با سایر بیماران از میزان نگرانی از کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی پایین تری برخوردار بودند (۰۵/۰>p). نتایج این مطالعه حاکی از پایین بودن سطوح کیفیت خواب، تاب آوری و رضایت زناشویی در بیماران مبتلاء به درد مزمن با اضطراب درد است. با توجه به یافته های به دست آمده می توان با ارائه خدمات روانشناختی موجب افزایش سلامت روانی بیماران مبتلاء به درد مزمن گردید.

کلیدواژه ها:

درد مزمن ، اضطراب درد ، کیفیت خواب ، تاب آوری ، رضایت زناشویی