استقامت بر تحدید قدرت اندیشه سیاسی علمای مشروطه خواه در استبداد صغیر

تفوق بر استبداد صغیر همچون تاسیس سلطنت مشروطه حاصل همراهی نیروهای متفاوت اجتماعی و سیاسی بود که در این بینعلمای مشروطه خواه نقش مهمی را در ایجاد اتحاد میان نیروهای مشروطه خواه برای مقابله با استبداد ایفا نمودند. هدف پژوهشحاضر بررسی رسالات علما و مجتهدان مشروطه خواه در سلطنت محمدعلیشاه و به دست آوردن مبانی اندیشه سیاسی آنان در ایندوره بوده که جهت نیل بدان، این سوال مطرح شده است: مبانی اندی شه علمای م شروط هخواه در دوره ا ستبداد صغیر چه بوده وچگونه به ا ستمرار م شروطیت یاری رسانیده اند؟ چارچوب نظری اسپریگنز و روش تحلیل محتوای متعارف به عنوان مبانی وپژوهشانتخاب گردیده اند. نتیجه بررسی حاکی از آن است که در نظر علمای مشروطه خواه، اقدام حامیان سلطنت مطلقه در جهت مخالفتبا تحدید قدرت سلطنت موجب ایجاد بحران استبداد شده است؛ برای رفع جامعه استبدادزده، دو اقدام از سوی علمای مشروطه خواهبه انجام ر سیده است: مقابله با استبداد جهت رفع معضل موجود و به طور همزمان توجه به افزایش آگاهی از فرایندها و وظائف درسلطنت مشروطه برای افزایش کارایی آن و پیشگیری از ناکارآمدی مجدد. راه درمان نیز عبارت است از تمکین به قانون اساسی ومتمم آن که قدرت سلطنت را محدود نموده است.

کلیدواژه ها:

علمای مشروطه خواه ، استبداد صغیر ، اسپریگنز ، سلطنت مشروطه