ارزیابی کیفیت آب رودخانه کوهرنگ در محل خروجی تونل سوم کوهرنگ با رویکرد اثرات محیط زیستی

در این پژوهش با استفاده از روش شاخص آبهای سطحی ایران IRWQISC کیفیت آب رودخانه کوهرنگ در پایین دست ، خروجی تونل سوم کوهرنگ مطالعه و ارزیابی شد. هدف از این پژوهش بررسی میزان آلودگی آب رودخانه کوهرنگ با رویکرد اثرات محیطی زیستی احداث تونل سوم کوهرنگ است . شاخص کیفیت آبهای سطحی ایران IRWQIsc یک شاخص تلفیقی از WQIو BCEQI می باشد که در ایران طراحی شده است و وضعیت کیفیت آب را به صورت کمی ارائه می کند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که برای تعیین معادل توصیفی این شاخص با توجه به مقدار محاسبه شده IRWQIsc که معادل ۷۳.۴۸ به دست آمده است در طبقه بد با رنگ نارنجی است . دلیل قرارگیری در این طبقه مقدار نسبتا بالای کدورت، آمونیوم، سختی کل و کلیفرم مدفوعی است که می تواند ناشی از فعالیت های اجرایی تونل و کاربری های مسکونی و کمپ های کارگری در محل دهانه ورودی تونل و سد کوهرنگ ۳، در مجاورت این دهانه است . مقایسه مقادیر پارامترهای کیفی در نمونه برداری های انجام شده با استاندارد کیفیت آب سازمان محیط زیست نشان داد که مقدار BOD در هر سه نمونه برداری حدود ۲ برابر حد مجاز است . مقدار اکسیژن اشباع با توجه مقدار مجاز ۷۰ درصد، به میزان حدود ۲۵ درصد افزایش داشته است . EC از حد مجاز بیشتر نبود ولی نسبت به حد مجاز بالا است . مقدار کدورت نیز بحرانی است . مقدار TDS که با هدف بررسی میزان مواد معلق موجود دارای اهمیت بسیار زیادی است . مقدار آن با ۱۰۰ میلی -گرم در لیتر، ۳ برابر حد مجاز بود و حدود ۷۵ درصد افزایش داشته است که یک افزایش چشم گیر و محسوس است . مقدار DO نیز به طور متوسط ۵/۷ میلی گرم در لیتر بود که در مقایسه با حد مجاز آن احتمالا به دلایل کوهستانی بودن رودخانه یک میزان افزایش تقریبا ۳۰ درصدی را نشان داد. در مورد نتایج کیفی شیمیایی مقدار بیکربناتها و سختی کل از حد مجاز بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

تونل سوم کوهرنگ ، کیفیت آب ، انتقال آب ، شاخص IRWQIsc ، منابع آب.