ارزیابی مدل ارتباطی حس تداوم خود، زندگی هدفمند و فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی واهمال کاری تحصیلی دانشجویان با میانجی گری کاهش تاخیری سودمندی

اهداف: اهمال کاری پدیده ای است که برای بیشتر اقشار جامعه و به صورت ویژه برای دانشجویان پیامدهای مخرب به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ارتباطی حس تداوم خود، زندگی هدفمند و فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان با میانجی گری کاهش تاخیری سودمندی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل مسیر می باشد. نمونه ای شامل ۱۰۵۶ دانشجوی دانشگاه تهران شاغل به تحصیل در سالهای ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با روش نمونه گیری در دسترس به پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴)، مقیاس فعالیت تاخیری هورتون (۲۰۱۴)، پرسشنامه تداوم خود سوکول و سرپر (۲۰۲۰)، پرسشنامه هدفمندی زندگی شولنبرگ و همکاران (۲۰۱۱) و مقیاس فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی والن و همکاران (۲۰۲۰) بصورت برخط پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار ایموس تحلیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که اثر مستقیم حس تداوم خود و زندگی هدفمند بر اهمال کاری تحصیلی به صورت منفی و فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی بر اهمال کاری تحصیلی به صورت مثبت معنادار است . همچنین، نتایج نشان داد که کاهش تاخیری سودمندی در رابطه بین اهمال کاری تحصیلی با حس تداوم خود ، زندگی هدفمند و فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی نقش واسطه ای دارد. نتیجه گیری: بطور کلی می توان گفت کاهش تاخیری سودمندی نقش بسیار مهمی در مولفه های موثر بر اهمال کاری دارد.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، تداوم خود ، زندگی هدفمند ، فرسودگی ناشی از شبکه های اجتماعی ، کاهش تاخیری سودمندی