بررسی صحت مدل های تک صفتی و چند صفتی ژنومی در حضور اثر متقابل ژنوتیپ و محیط
عنوان مقاله: بررسی صحت مدل های تک صفتی و چند صفتی ژنومی در حضور اثر متقابل ژنوتیپ و محیط
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-7-4_001
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-7-4_001
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
یوسف نادری - استادیار، گروه علوم دامی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آستارا
خلاصه مقاله:
یوسف نادری - استادیار، گروه علوم دامی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آستارا
هدف از این تحقیق ارزیابی مدلهای حیوانی مختلف در سناریوهای متفاوت ژنومی جهت برآورد ارزش های اصلاحی ژنومی و تشخیص وجود اثر متقابل ژنوتیپ و محیط (G × E) بود. داده های ژنومی با تراکم های متفاوت جایگاههای صفات کمی (۱۰۰ و ۵۰۰) و سطوح مختلف عدم تعادل پیوستگی (کم و زیادLD =) با تراکم K۱۰ برای ۳۰ کروموزم شبیه سازی شدند. صفتی در سه محیط مختلف با وراثتپذیریهای ۱۰/۰، ۲۵/۰ و ۵۰/۰ روی این ژنوم شبیهسازی شد. در مرحله بعد، همبستگی ژنتیکی ضعیف (۴۷/۰) و قوی (۸۳/۰) بین محیط سه (۵۰/۰h۲=) با محیطهای یک (۱۰/۰h۲=) و دو (۲۵/۰h۲=) ایجاد شد. نتایج نشان داد صحت پیشبینی ژنومی با افزایش هر یک از عوامل سطح LD ، وراثتپذیری و همبستگی ژنتیکی بین صفات افزایش یافت. استفاده از مدل چند صفتی نسبت به مدل تک صفتی باعث افزایش صحت پیش بینی ژنومی شد. صحت پیشبینیهای ژنومی هنگامی که ارزش های اصلاحی ژنومی حیوانات محیط سوم با استفاده از اطلاعات ژنومی خویشاوندانشان در محیط دوم برآورد شد بالاتر بود و بیشترین صحت پیشبینی ژنومی (۴۲۲/۰) برای سناریو با تعداد پایین QTL و عدم تعادل پیوستگی بالا مشاهده شد. همچنین، با افزایش درصد حیوانات از ۲۵ به ۷۵ درصد، صحت پیشبینی ژنومی افزایش یافت. به طور کلی در صورت وجود اثر متقابل G × E، سطح LD، نوع حیوانات موجود در جمعیت مرجع و همبستگی ژنتیکی بین محیطهای مختلف نقش مهمی را ایفا میکنند. در نتیجه میتوان بیان کرد که با لحاظ کردن اثر متقابل ژنوتیپ و محیط، صحت پیشبینی ژنومی بیشتر و فهم بهتری از تنوع ژنتیکی صفات کمی حاصل میشود.
کلمات کلیدی: شبیه سازی, صحت پیش بینی ژنومی, عدم تعادل پیوستگی, مدل حیوانی, همبستگی ژنتیکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1604668/