- بررسی روند تغییرات کاربری اراضی حوضه ی آبریز علی آباد چای هوراند و ارزیابی تاثیرات آن بر روند مصرف آب در باغات میوه در بازه ی زمانی ۱۹۹۲-۲۰۱۷

حوضه­ ی آبریز علی­ آباد مهم­ترین شبکه هیدرولوژی شهرستان هوراند می­ باشد و در دهه­ های اخیر از بحران تغییرات مخرب کاربری اراضی در امان نبوده است، بنابراین پژوهش حاضر سعی دارد، کشف و آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی این حوضه را در بازه زمانی ۲۵ ساله (۲۰۱۷- ۱۹۹۲) به منظور ارزیابی مسائل آبی مورد مطالعه قرار دهد. به همین منظور از تصاویر لندست با سنجنده­ هایTM)  و  (OLIبا مسیر ۱۶۸ و ردیف ۳۳ و طرح نیاز خالص آبیاری محصولات کشاورزی ایران و البته مطالعات میدانی و داده­ های آماری بارش و عمق چاه­ های نمونه استفاده گردید. با توجه به داده­ ها و روش تحقیق مشخص شد که اراضی کشت آبی، جنگل متراکم، مرتع درجه­ ۱، بستر رودخانه و مناطق آبی در عرض ۲۵ سال کاهش مساحت داشته­ اند در حالی که اراضی باغی، اراضی زراعت دیم، جنگل تنک، مرتع درجه ۲ و ۳ از افزایش مساحتی چشمگیری برخوردار بوده ­اند که در این خصوص اراضی باغی از مساحت ۶۲/۷ به ۷۷/۱۲ کیلومتر­مربع افزایش یافته که این افزایش به میزان ۶۷ درصد بوده است و این افزایش نیاز مصرفی باعث حذف جریان سطحی رودخانه و پایین رفتن سطح آب­ های زیرزمینی حوضه شده است و آزمون آماری پارامتریک پیرسون این نتایج را تائید کرد.

کلیدواژه ها:

تغییرات کاربری اراضی ، حوضه ی آبریز علی آباد ، نیاز خالص آبیاری