تخمین عمرکاری کامپوزیت های دندانی پایه پلیمری ناچ دار تقویت شده با نانوذرات

نانوکامپوزیت ها کاربرد گسترده در مواد ترمیمی دندانی و تجهیزات پزشکی دارند که از جمله مهم ترین آن ها می توان به نانوکامپوزیت های پایه پلیمری اشاره نمود. از کاربردی ترین پلیمرهای زیست سازگار در این زمینه ، پلی متیل متاکریلات می باشد. در پژوهش حاضر، به تحلیل عددی رفتار خستگی نانوکامپوزیت زمینه پلی متیل متاکریلات تقویت شده با نانوذرات هیدروکسی آپاتیت پرداخته شده است. بدین منظور نمونه های استاندارد نانوکامپوزیت بر مبنای درصدهای مختلف نانوذره ساخته شد و خواص مکانیکی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی رفتار خستگی و سیکل کاری، مدل ناچ داری در نرم افزار آباکوس و نرم افزار تحلیل خستگی شبیه سازی شد و از داده های بدست آمده از آزمایش کشش ساده، به عنوان خواص مکانیکی ماده استفاده شد. با افزودن نانوذرات به پلیمر خالص، خواص مکانیکی شامل مدول یانگ و استحکام کششی قطعه و نیز سیکل کاری بهبود پیدا کرد؛ با این حال مشاهده شد با افزودن بیشتر نانوذره، خواص مکانیکی و نیز سیکل کاری کمی با کاهش همراه بود که علت آن تجمع نانوذرات در سطح نانوکامپوزیت بود و منجر به کاهش استحکام نمونه ها می شود.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، کامپوزیت دندانی ، سیکل کاری ، پلی متیل متاکریلات ، هیدروکسی آپاتیت