تاثیر تمرین هوازی به همراه مصرف کورکومین بر بیان ژن شاخص های آپوپتوزی بافت کبد موش های سرطانی القایی پستان در فاز درمان با دوکسوروبیسین: یک مطالعه تجربی

چکیده زمینه و هدف: شیمی درمانی عوارض زیادی بر بافت هایی مثل کبد دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و­ کورکومین بر  بیان­ژن شاخص­های­ آپوپتوزی بافت کبد موش­های سرطانی در فاز درمان با دوکسوروبیسین بود. مواد و روش­ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی می­باشد. ۳۶ سر موش ماده Balb/c با وزن ۲±۲۰ گرم به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. کنترل سالم ۱G، گروه کنترل سرطانی ۲G، گروه بیمار+تیمار (مصرف داروی دکسوروبیسین) ۳G، بیمار+تیمار+تمرین هوازی ۴G٬ گروه بیمار+تیمار+مکمل ۵G و گروه بیمار+تیمار+مکمل+تمرین هوازی ۶G. جهت القاء سرطان پستان، رده سلولی ۴T۱ استفاده شد. دوکسوروبیسین به صورت داخل صفاقی در روزهای ۲۱،۱۴،۷،۱ و ۲۸ تزریق شد و کورکومین، به حیوانات خورانده شد. تمرین هوازی شامل۳۰ دقیقه دویدن با شدت۶۰-۴۰ درصد بیشینه سرعت، پنج روز در هفته به مدت ۶ هفته بود. تمرینات در هفته اول با سرعت ۱۴ متر در دقیقه و در هفته دوم به۱۶ متر و در نهایت به ۱۸ متر در دقیقه رسید. برای آنالیز داده ها از آنالیز واریانس یک­طرفه استفاده شد. یافته­ها: اثر کورکومین و تمرین هوازی بر بیان­ ژن کاسپاز-۳ (۰۰۰۱/۰=P)، (۰۰۰۱/۰=P) Bcl۲ از نظر آماری معنی دار بود. در گروه ۶ میزان بیان ­ژن  Bcl۲نسبت به گروه­های دیگر افزایش داشت و کاسپاز-۳ در گروه ۵ و ۶ نسبت به گروه ۲ کاهش پیدا کرده بود. نتیجه­گیری: احتمالا تمرین هوازی به همراه مصرف نانوکورکومین در فاز درمانی با دوکسوروبیسین سازگاری های لازم برای مهار یا توقف آپوپتوز را در بافت کبد موش های مبتلا به سرطان پستان فراهم می کند. واژه­های کلیدی: تمرین هوازی، کورکومین، آپوپتوز، سرطان پستان، کبد، دوکسوروبیسین

کلیدواژه ها:

Aerobic exercise ، Curcumin ، Apoptosis index ، Breast cancer ، Liver ، Doxorubicin ، تمرین هوازی ، کورکومین ، آپوپتوز ، سرطان پستان ، کبد ، دوکسوروبیسین