رابطه بین سبکهای تفکر با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبکهای تفکر با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان منطقه ده شهر تهران با حجم نمونه ۱۶۰ نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد، سبکهای تفکر استرنبرگ – واگنر (۱۹۷۷)، خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی بتز و همکاران (۱۹۹۶) بوده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها شامل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون بودند. نتایج حاصل از یافته ها نشان دادند که بین سبکهای تفکر با خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی رابطه وجود دارد. سبک تفکر و خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی برابر ۰/۵۵ که با توجه به میزان p =۰/۰۰۱ در سطح ۹۵ درصد معنادار بوده و در مولفه های سبکهای تفکر در رویکرد اجرایی ۰/۷۳، آزاداندیش ۰/۷۲، قضایی ۰/۷۱ و قانونگذاری ۰ /۶۹ برون نگر و کلی نگر بیشترین ارتباط مثبت و معنادار را با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی داشته است. متغیرهای فرد سالار، پایور سالار، ناسالار، جرگه سالار، محافظهکار و دروننگر با خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی تاثیر معناداری ندارند.

کلیدواژه ها:

سبکهای تفکر ، خودکارآمدی در تصمیمگیری شغلی